-No dobra! - Wskoczył do wózka.
Czy wózek sam ruszy? Jeżeli nie, to prawdopodobnie wciśnie jeszcze raz przycisk na kijku, chyba, że w wózku będzie coś, co wyglądałoby na uruchamiacz.

Była mała dźwignia... poruszył nią, i wózek zaczął sam jechać. Dość szybko... chyba nawet za szybko.
Obydwoje jednak dotarli w jednym kawałku na powierzchnię. Emi była cała wczepiona w Kani'ego jak wystraszony kot... przy okazji zauważyli, że ilość Youkai wokół miasta znacznie się zwiększyła. No i jakby ten krąg się zacieśnił...

Znowu się go chwyciła. Bała się prędkości, czy obawiała wypadnięcia? W sumie nieważne, już dotarli. Jednak widok, jaki zastali wcale nie podniósł chłopaka na duchu.

-Hmm... niedobrze. Sytuacja staje się coraz bardziej napięta, jak widać. - spojrzał na przedmiot, który miał im rzekomo pomóc. Czy był na nim choćby cień wskazówki?
-Musimy coś wymyśleć.

Po lekkim szoku, odsunęła się od Kaniego aby moc swobodnie wyjść z wózka.
- Mój przyjaciel chyba może nam pomóc, nano...
Ona również nie była zachwycona tym widokiem. Te wszystkie istoty przejawiały bardzo złe emocje...

-Przyjaciel? Kto taki? Mam nadzieję, że nie tak dziwny, jak ten tam na dole.

Zaśmiała się.
- Nie, nano -  spojrzała na tłum - Mieszka w Lesie i prowadzi sklep z takimi rzeczami jak tamten pan... potrafi rozpoznać przeznaczenie i nazwę każdego przedmiotu, nano~

-Tak, to może być przydatne. Możemy do niego pójść. Oby tym razem nie było żadnych problemów z przejściem...

Po drodze spotkali parę Youkai, jednak Emi udało się poprzednim sposobem spowodować, że ich nie zauważyli. Problem był tylko taki, że już była dość zmęczona... no i chyba na zewnątrz była już noc, bo nie było widać żadnego światła z dziury koło świątyni.
I mieli rację. Ciemno, cicho... jedynie świerszcze grały. Ciekawe, czy znajomy satori jeszcze był na nogach...

-Jest już ciemno. Chyba się nie wkurzy ten twój znajomy, jak go obudzimy, co? - rozejrzał się.
Wyglądasz na zmęczoną, może gdzieś po drodze odpoczniemy?

- Może troszkę... zazwyczaj śpię u moich przyjaciół, w zależności gdzie jestem... a on jest jednym z nich, więc często mnie nocuje, nano...

-Dobra. Tak czy inaczej prowadź. Im szybciej tam dojdziemy tym lepiej.
Rozejrzał się niepewny, w którą stronę iść.

Zatem wyruszyli do Lasu Magii, po uprzednim sprawdzeniu przez Emi, czy nic im nie grozi.

Niczego w okolicy nie było... a to co ewentualnie w okolicy się napatoczyło uciekało z powodu tego, że Emi była satori. Nie to, żeby się do tego nie przyzwyczaiła... ale kawałek musieli przejść. I obydwoje byli zmęczeni... chociaż Kani musiał nieść jeszcze tą tarczę. Ale swoją drogą, całkiem nieźle się z nią prezentował...
-O tej godzinie?-Usłyszeli zza drzwi gdy już wreszcie dotarli na miejsce i zapukali do drzwi. Nie wyglądał na przesadnie zaskoczonego
-Emilio, przeważnie przychodzisz wcześniej... i sama. Coś się stało?-Skubany wyczuł...

-Witam, jestem Ignuss. - ukłonił się.
-Potrzebujemy pańskiej pomocy w pewnej sprawie.

- Tak, nano! - uśmiechnęła się - Musimy wiedzieć do czego to służy
Wskazała na tarcze, którą trzymał Kani.