- W takim razie chodźmy do ogrodu. Pora popracować *Powiedział, po czym ruszył*

Pracowali, chociaż to Youmu miała parokrotnie większe doświadczenie w pielęgnowaniu ogrodu... jej królestwo można wręcz powiedzieć. Skrzywiła się trochę gdy popatrzyła na okaleczoną rabatkę, ale od razu dodała, że się nie gniewa za to... trzeba było poprzycinać krzewy, podlać kwiaty... takie pierdółki. Jednak, jako iż ogród był całkiem spory, to zajeło im to równie dużo czasu...
-Sprzątałeś w posiadłości?-Zapytała Youmu z sekatorem w dłoni

- Tak, zajmowałem się posiadłością... Ale trochę nie miałem do tego głowy... *spuścił wzrok* Martwiłem się o ciebie

-To trzeba będzie to zrobić, ale potem. Niedługo pewnie będzie zachodzić słońce-Youmu odłożyła sekator i poszła w stronę studni by obmyć ręce. Jakby nie zwróciła uwagi na to, co potem powiedział
-Powinieneś odpocząć, miałeś bardzo ciężki tydzień. Może zrobisz sobie wolne przez parę dni?

- Nie po to mówiłem żebyśmy starali się być jeszcze lepsi aby teraz odpoczywać... Ale przypomniałaś mi o czymś. Muszę coś zrobić *Powiedział, po czym udał się do domu gdzie miał przygotowany materiał dla Youmu. Zaczął wykorzystywać swój kunszt, przekształcił pas materiału w zwiewną sukienkę, przefarbował ją na ulubiony kolor Youmu a następnie tak przekształcił jego strukturę mocą materii iż stała się niewyobrażalnie wytrzymała. Potem z 2-óch kawałków drewna zrobił pudełko które pokrył zieloną laką zdobioną motywami Konpaku. Na koniec przygotował posiłek i herbatę którą otrzymał od mieszkanek Eientei. Gdy uznał iż piknik jest gotowy wybrał śliczne miejsce w zagajniku opodal swojego domu a następnie poszedł poszukać Youmu.*

-Teraz brzmisz jak Saito-Tyle usłyszał, bo poszedł robić swoje rzeczy. Tylko takie pytanie... jaki według Saita był ulubiony kolor Youmu? W jaki konkretnie sposób sprawił, że ten materiał stał się jeszcze bardziej wytrzymały, a jednocześnie giętki?

*Saito wiedział że ulubionym kolorem Youmu jest zielony jak jej sukienka. Przy materiale wykorzystał swój kunszt we władaniu mocą materii i sprawił iż materiał był bardzo mocny a sprężysty*

(Mógłbym być złośliwy i zapytać jaką strukturę cząsteczkową miałyby superwytrzymałe jeansy, ale mniejsza...)

Wszystko jakoś poszło, i posiłek (Prosze o opis) i rzeczy, i w ogóle wszystko... tylko taki problem... gdzie jest Youmu? Szukał ją w ogrodzie, koło wychodka, w jej pokoju... wszędzie. Poza jednym miejscem... Onsen.

*Saito przygotował Sobe, pojemnik z przygotowanym ryżem, onigiri i wieprzowine teriaki. Następnie przygotował czajnik z podgrzewaczem do herbaty. Wziął także małą patelnie z podgrzewaczem do wieprzowiny. W zagajniku owinął kocem wszystkie przedmioty łącznie z prezentem, tak aby nic nie uszkodzić a następnie owinął je liną i zawiesił na gałęzi wzorem myśliwych*
- Lepiej nie ryzykować *Powiedział patrząc z zadowoleniem na swoje dzieło, następnie udał sie w poszukiwanie Youmu. W końcu stanął przed onsenem*
- Youmu, jesteś tam? *zawołał*

-Jestem, chwilę!-Zawołała Youmu... piętnaście minut później wyszła w swoim zwykłym stroju. Trzymała w dłoniach  złożony ręcznik
-Coś się stało?-Zapytała... chyba musiał wyglądać na dość przejętego

- Youmu, masz teraz troche wolnego czasu ?
*zapytał z nadzieją w głosie*

-Chciałam teraz trochę odpocząć... więc o co chodzi? To coś pilnego?

- Chcę dotrzymać danej ci obietnicy *Powiedział*
- Dlatego przygotowałemuścił głowe skromny piknik... *zmieszał sie lekko* W ten sposób chcę też uczcić twój powrót...

-Ah... w porządku, z przyjemnością-Youmu uśmiechnęła się do niego. TO już było coś. I nawet z radością udała się z nim na zewnątrz...
-Dość nietypowy sposób obchodzenia się z rzeczami-Youmu wskazała na koc zawieszony na drzewie

- Wiesz, takie myśliwskie przyzwyczajenia *Uśmiechnął się, następnie szybko rozłożył zawartość pakunku, po czym wręczył jej lakowe pudełko *
- Proszę, to prezent... Dla ciebie...