- Youmu, połóż się, bardzo cię proszę *Powiedział*
- Pani Yuyuko martwi się o ciebie i każe ci odpoczywać. a o kwiaty się nie martw, rosną zdrowo. Chciałem ci przynieść kawałek Hakugyokuro... *Zasmucił się*
- Przepraszam że ci się nie podoba.

-MOJA RABATKA! DLA DZIADKA!-Youmu ciągle była w ogromnym szoku... wskazywała na kwiaty wwazie. Króliczyca niemalże siła posadziła ją w łóżku.
-Majaczy, lepiej będzie jak pójdziemy-Delikatniej niż w przypadku Youmu poprowadziła Saito w kierunku wyjścia... ale nie było Komachi. W sumie, miała usługiwać Yuyuko... a ta tutaj ot tak się przeniosła i piła herbatkę. Fajno.

- Muszę szybko wracać do Hakugyakuro... Czy mogę przyjść na chwilę jutro? *Zapytał*

-Dobrze, to byłoby nawet wskazane... a... co z tą donicą?-Zapytała króliczka. Chyba się przejmowała tą sprawą.

- A co ma być z nią nie tak? *Zdziwił się* zrobiłem ją dziś rano...

-Czy chce pan zostawić czy wziąć ze sobą... po co ma pan ją nosić ze sobą, jeszcze się zniszczy... chociaż może... lepiej chyba jednak niech ją pan weźmie ze sobą. Ziemskie króliki są bardzo psotne... zwłaszcza w stosunku do mnie

- Chciałbym zostawić to Youmu... żeby miała choć kawałek domu przy sobie... Jeżeli ten przedmiot jest niebezpieczny to daj mi chwilkę...
*wokół doniczki pojawiły się małe wyładowania energii, jednak wyglądała tak samo*
- Teraz ma właściwości gumy, nie jest w stanie wyrządzić nikomu krzywdy, może zostać z Youmu? Oczywiście jak jej sie polepszy... *Posmutniał*

-Nie, nie o to... ale przynajmniej się nie potłucze... dobrze, nie będą panu dalej zawracała głowy, pewnie ma pan jeszcze dużo do zrobienia dla swojej pani... dam znać jakby coś się działo-Króliczka ukłoniła się i zaoferowała odprowadzenie do wyjścia. Chłopak prawdopodobnie się zgodził... no i... potem poleciał do siebie.

***

-Saaaaaaaaaaaaaaaaitoooooooooooooooooo!-Od progu przywitała go księzniczka Yuyuko. Wyglądała na wielce niezadowoloną-Jestem głodna! Gdzie Komachi?!

- Nie ma jej tutaj?! Zaraz coś pani przygotuje! *Krzyknął, po czym ruszył do kuchni gotować*

Wpadł do kuchni... i niespodzianka. Garnki na gazie, warzywa pokrojone, makaron się gotuje... a na stole karteczka.

"Drogi Saito

Yamaxanadu dała mi znać, bym jak najszybciej wróciła do pracy. Na zewnątrz wydarzył się jakiś kataklizm i ktoś musi przeprowadzać te wszystkie dusze... spokojnie, to nic tak wielkiego jak jakiś czas temu. Sam wiesz doskonale co... ale spokojnie, sama do was przyjdę jak się to wszystko uspokoi. Nieźle się bawiłam... i pozdrów panią Yuyuko oraz Youmu.
Trzymam za was kciuki!

Onozuka Komachi"

- Heh, może jednak czegoś się nauczyła... *Powiedział Saito, po czym wziął się za obowiązki*

Robota Komachi do czegoś się przydała - mógł szybko przygotować pożywny ramen... duuuuuużo ramenu. Komachi wyczuła księżniczkę Yuyuko, nie ma co.

***

-To niedobrze... bardzo niedobrze...-Yuyuko była już zadowolona. Zjadła porządną michę (trzecią z rzędu) ramenu i ciężko było jej twarzą okazać współczucie po relacji Saito.
-Dobrze, że nie ma tutaj Youki'ego, bo mogłoby być nieprzyjemnie... ale będzie dobrze, to silna dziewczyna

- Tak.. Youmu jest silna.. na pewno z tego wyjdzie... *Westchnął* Gdyby nie ja to by się nie wydarzyło. Nie powinienem jej niczego mówić...

-Będzie miała nauczkę, ty też. Na takie eskapady trzeba chodzić w większej grupie-Yuyuko wzięła sobie jeszcze trochę, co byłoby już czwartą porcją i kontynuowała.
-A sumie chętnie bym poznała tą całą Yuukę. Może pójdziemy do niej kiedyś? Po co chować urazę...

- Moja Pani.. Yuka jest dość specyficzną osobą... Nie sądzę iż jest to dobry pomysł *przygotował kolejną porcję jedzenia*