Kazuma

- Kurde, cofamy się lepiej - powiedział wykonując parę skoków do tyłu. Coś tu nadchodzi... i dudni? Pierwsze co na myśl mu przyszło to kamienna kula zajmująca cały korytarz... jeśli tak to mają problem. Będą plackami. Placki może są dobre, ale ziemniaczane. Nie z ludzi... znaczy z ludzi może... dla niektórych potworków, nie dla niego.

Ale, ale. Nie ma czasu myśleć o pierdołach.
- Enael, da się zrobić jakąś kamienną barierę, żeby nas nie zmiażdżyło? - spytał w myślach.
Nie ma pewności, czy to akurat to, co myśli. Ale jeśli tak, to trzeba coś zrobić. A jeśli nie, to zawsze może barierę rozłupać, zrobić w niej przejście, albo co. Najważniejsze to nie być plackiem.

Raion

Coś tu leci... Pomyślałem, po czym postanowiłem się wycofać do tyłu idąc tymi samymi krokami co szedłem... Przynajmniej starałem się, w razie jakbym ominął jakąś pułapkę... Jeżeli byłaby to kamienna kula to bym się nie bał, schowałbym się w rogu pokoju i kula by nie zmiażdżyła, bardziej boję się, że to może być walec. Wtedy Mogę się schować na samym końcu tego pomieszczenia w rogu, przy ścianie za nami wszystkimi...Wtedy walec nie uderzy. Na kulę też by to podziałało więc to najlepsza opcja w razie przybywania tu czegoś. A może są gdzieś tu dziury w ścianach w których można by się schować?
Jeśli coś się toczy tu to sposoby na to są, jeśli jednak to znowu coś "żywego" to mamy problem.
Hej ludzie, jakieś pomysły?!

Kazuma

- Planuję walnąć jakąś ścianę, albo coś. Może to zatrzyma - zawołał.

- Jakbyś nie mógł tego wyczytać mi z głowy. Po co się pytasz? - pomyślał i zaśmiał się.

Uokawa
Trzeba było myśleć i działać szybko. Uokawa wzięła się za to drugie.
-Spętanie "Uścisk węża-dusiciela" - powiedziała, uwalniając z kartki narysowane węże. -Jak będzie za blisko, to rzucę tymi wężami, by go spętały. MYŚLCIE SZYBCIEJ!

Kazuma

- Jak będę myślał szybko, to rozboli mnie głowa! - zawołał i już zaczął się zabierać za tworzenie jakiejś bariery mającej zatrzymać to coś, cokolwiek to było. A przez tworzenia mam tu na myśli popędzanie swojego opiekuna, żeby to zrobił.

Raion

Jasne działajcie działajcie, moje zdolności tutaj na nic się nie zdadzą. Powiedziałem kontynuując wracanie i chowanie się za plecami reszty grupy.

Anrin

Coś tu nadciąga z dużą prędkością... Od razu przypomniał sobie sceny z filmów, gdzie rozpędzona kamienna kula goniła śmiałków przemierzających jakieś ruiny. Prawy korytarz, lewy korytarz, czerwone światło, zielone światło. To wszystko przywodziło mu na myśl chyba aż nazbyt proste rozwiązanie.
- Może powinniśmy wycofać się do wejścia, jeśli to coś co nadciąga z prawej strony leci tu siłą pędu to powinno polecieć dalej w lewy korytarz. - Stwierdził ustawiając się tak, aby móc w razie czego od razu schować się w korytarzu z którego przyszli. Na wypadek gdyby jednak jego przypuszczenia były błędne skupił dość mocy, aby w razie czego wystrzelić dość spory pojedynczy laser. Więcej chyba zrobić nie mógł.

Merc

Rytmiczne dudnienie? Chyba coś tutaj idzie. Mógłbym dodać jakieś ostre kolce, ale nie sądzę, by były efektywne.
- Jeśli jesteś w błędzie i to coś jest żywe, skręci tu i nie będziemy w stanie tego zabić, to koniec. Szczerze mówiąc, proponuję zacząć iść korytarzem w przeciwnym kierunku, i to natychmiast.

Wszyscy

Dudnienie nagle ustało. Z kierunku z jakiego wcześniej dochodził dźwięk, zobaczyliście dwa złote punkty zwieszone prawie u powały. Do tego doszedł rytmiczny oddech o subtelności i głośności przeciętnego miecha kowalskiego. Coś zaczęło węszyć. I postanowiło powoli i dość ostrożnie się do Was zbliżyć... I tyle widzieliście zanim skończyliście się barykadować.

Merc

Po ujrzeniu bestii zrozumiał, że nie jest to coś z czym chcieliby walczyć w tak ciasnym korytarzu. Odwrócił się w stronę drużyny przykładając palec do ust na znak milczenia i gestem wskazał lewy korytarz, po czym sam do niego wszedł i zaczął iść uważając na pułapki.

Anrin

Widząc zaistniałą sytuację skinął tylko głową i bezzwłocznie ruszył za towarzyszem starając się stawiać stopy w dokładnie tych samych miejscach, nie dotykać żadnych ścian i bardzo uważnie obserwować otoczenie. Nie dawał prowizorycznej barierze żadnych szans, miał jednak nadzieję że to coś choć na chwilę się przed nią zatrzyma.

Kazuma

Wielkie potwory ze świecącymi oczami. Tego akurat najmniej chciał.
Skinął przewodnikowi, żeby mu poświecił przy nogach i ruszył za Anrinem zastanawiając się, czy to nie on właśnie miał iść pierwszy.
- Ale z drugiej strony teraz za plecami mamy coś gorszego niż jakieś ostre linki, więc raczej większe zainteresowanie będzie przednimi miejscami - pomyślał i uśmiechnął się.

Uokawa
No tak, automatycznie została jej przydzielona pozycja na końcu wężyka. Serce podeszło jej do gardła z racji, iż w razie czego będzie pierwsza do odstrzału. Ułożyła węże na podłodze, rozkazując im, by w razie czego spętały to głośno sapiące coś, i ruszyła za resztą, stąpając ostrożnie. Liczyła, że stwór zainteresuje się wcześniej poszkodowanym Raionem i da im spokój.

Raion
Nie wiem dlaczego nie lecimy, w takim wypadku nie wydawalibyśmy żadnych dźwięków ale mniejsza z tym, ruszam za waszymi śladami...
Szedłem dalej za wszystkimi, cały czas ostatni... Zacząłem myśleć, że może ta bestia nie jest taka zła i udałoby mi się ją ujarzmić. Choć jak do tej pory nie udało mi się to ani razu w tym przeklętym miejscu więc lepiej nie próbować.

Wszyscy

Ruszyliście za Mercuriusem. Przez jakiś czas towarzyszyło Wam oddalające się skrobanie i drapanie o kamienną ścianę Kazumy... Idąc w prawo, potem skręciliście w lewo i już było rozwidlenie w trzy strony, nie licząc Waszej, aż tu nagle...

Mercurius

Spoiler (pokaż/ukryj)

Roll PER: K100+115, Total 150 / 215

Trzymałeś szpicę grupy, Raion zamykał pochód. Aż tu... Kuźwa mać. Pułapka. Jeszcze nie aktywowana. Poznałeś po serii dziurek w ścianach.

Wszyscy v.2

Przewodnicy zbledli do żółtego.