*Brama się uchyliła*
- W takim razie zapraszam do spacerów po ogrodach. Lecz nie zbliżajcie się na razie do posiadłości. Wezwę was gdy dostanę predyspozycje. *powiedział, po czym udał się do Pani Yuyuko*
- Ma pani, są tu kolejni wysłannicy i żądają audiencji celem odnalezienia Pani Yukari *Wyjaśnił gdy był przed jej obliczem*
- Co rozkarzesz? *czekał w ukłonie*

Co z tego, że nam się śpieszy, skoro to miejsce to nasz jedyny trop.
- Wspaniale, miałem ochotę na przechadzkę po tym ogrodzie. - Powiedział, po czym wszedł na teren Hakugyokurou i ukłonił się w stronę groźnie wyglądającej ogrodniczki.

Herubim i spółka

Nie musiał nawet prosić Youmu by zgodziła się ich przypilnować - od samego początku rozmowy nic się nie odzywała, tylko przeszywała wzrokiem przybyszów w charakterystyczny dla nich sposób "Tylko się ruszcie, a nie zostanie z was nawet pył". Jedynie zasady etykieta zmusiły ją do wykonania niewielkiego ukłonu. Saito ruszył do środka posiadłości. Gdzie mogła być jego pani? Najpewniej w swojej komnacie. I nie pomylił się, leżała i odpoczywała.
-Tak? Wiesz doskonale, że nawet ja nie wiem gdzie ona może się podziewać... ale chętnie zobaczę kim są Ci wysłannicy!-Zawołała pogodnie księżniczka. Musiała się oczywiście trochę przygotować, co ograniczyło się do poprawienia poduszki...

***

Gdy już tamta dwójka z ogrodów została wezwana (Youmu zadeklarowała, że będzie pilnować czy aby tamten kłopotliwy anioł się nie pojawi na horyzoncie) księżniczka Yuyuko leżała na poduszkach i przyglądała im się z zaciekawieniem. Ostatecznie wstała, splotła ręcę na poziomie bioder i... dalej się patrzyła.
-Słyszałam już w jakiej sprawie tutaj przybyliście, ale wątpię bym była w stanie wam pomóc. Mogę natomiast zaoferować przepyszną herbatę-Uśmiechneła się do nich przeuroczo...

Sulejman

Seria śmiechów, chichotów, i wymian komentarzy. Czyli reakcja możliwa do przewidzenia. Anielica zbliżyła się jeszcze bardziej do Grimoira, łapiąc go za skraj płaszcza. Jedna z demonic wysunęła się na przód, ruda z dwoma kucykami, o gabarytach godnych starej dobrej 12 latki.
-A co nam po takim trupie jak ty! Mamy propozycję - oddacie nam tamtą księgę którą ma tamta mała, a my pozwolimy wam przejść gdziekolwiek idziecie-Wiadome jest, że sukkuby są dość... energicznymi stworzeniami, ale to co się teraz działo przekraczało wszelkie granicy. Latały, śmiały się, jeszcze tylko brakuje by zaczęły ze sobą kopulować... jedna dziwna sprawa - księga w dłoni Aniel zaczęła drżeć.

- Bardzo dziękuję za propozycję, lecz nie piję herbaty. Rozumiem, że nie ma pani wpływu na tę sytuację, lecz pani podopieczny był przy tym, jak youkai Yukari zabrał anielicę, która ma przy sobie bardzo niebezpieczną rzecz. W związku z tym, myślałem, że może macie przynajmniej jakieś domysły na temat tego, jakie są jego motywy, co chce zrobić ze swoją zdobyczą i gdzie? Do tego jest jeszcze ten cały rycerz, który nagle gdzieś poleciał. Dlaczego zwrócił się akurat do was?
Ciekawe, czy Reimu też musi tyle gadać.

-Nie mam pojecia czemu ten natarczywiec przybyl tutaj, ale to bylo chyba skaranie boskie.
A pani Yukari jest najpewniej w Mayohidze jak wam wielokrotnie mowilem. *przypominal do znudzenia*

-"Ależ bardzo dziękuję." - Podeszła i nieco koślawo usiadła po turecku, z nadzieją że nie pomyliła zasad etykiety i przyjęła propozycję.
-"Jestem archanielica Kyriel a to Mercurius von Suzumien. Jak już wspomniał mój towarzysz, Pani Yukari ukryła młodą-anielice uciekinierkę, zapewnie nieświadoma tego, co posiada. Od czasu gdy ów paladyn zachował się nazbyt impulsywnie wobec niej, straciliśmy ją z oczu, stąd też nasza nagła wizyta tutaj. Samo to, że nie wróciła tu z Panem strażnikiem i tak zawsze jest jakąś wskazówką, gdyż mamy pojęcie gdzie może będzie chciała się udać. Ajaj..." - Sparzyła się w wargę herbatą.
-"Przepraszam, nie chciałam by to zabrzmiało jakby Pani miałaby być w to zamieszana. Nie mieliśmy innego wyjścia, gdyż według sir Christophera owa uciekinierka - Aniel posiada księgę-klucz za pomocą której może w Makai uwolnić jedną z prastarych demonic imieniem Lilith, z potencjalnie katastrofalnym skutkiem..." - Zaczęła ostożnie chłodzić płyn zimnym powietrzem w dłoniach.
-"Nie chcę rzucać oskarżeń i z góry przepraszam że spytam o prywatną sprawę, ale o ile dobrze zrozumiałam, to zna Pani Panią Yukari osobiście. Zakładam, że nie wie o tym co ukrywana przez nią anielica posiada, tudzież ma na ten temat nieprawdziwe informacje lub jest oszukiwana przez kogoś. Nie wie Pani może dlaczego miałaby to robić i w jaki sposób do niej przemówić i przekonać do zmiany zdania? Jeśli Aniel nie jest upadłym aniołem i też nie jest świadoma zagrożenia, to najprawdopodobniej jakiejś osobie trzeciej zależy by wykorzystać je obie do zdobycia księgi. Jeśli to nie problem, jakakolwiek wskazówka gdzie można by znaleźć Panią Yukari, jej motywy czy ewentualnie sposób w jaki moglibyśmy ją przekonać byłyby na wagę złota."

Ani razu tego nie powiedziałeś, debilu.
- Nie przypominam sobie, by mówił pan coś takiego. - Powiedział do Saito.
Mayohiga, Mayohiga... nie mam pojęcia, jak się tam dostać.
- Cóż, jeśli książka ma uwolnić demonicę w Makai, to może tam ten youkai chce jej użyć. W sumie, nie wiem gdzie jeszcze można by się udać.
Hm, a może Reimu mogłaby jednak pomóc.

- Cóż, oczywiste jest iż siedzibą Pani Yukari jest Mayohiga, ale o tym wiedzą tutejsi. Cóż poradze iż nie jesteście ztąd a ta nazwa nic wam nie mówi. Do Mayohigi możne się tylko dostać poprzez Panią Yukari, której jest to domena.
Co do samego Makai to tylko nieliczni tam byli...
I nie sądze aby chcieli tam się wybierać ponownie gdyż droga tam jest długa i niebezpieczna

Zakrył dłonią twarz, po czym odpowiedział.
- Powiedział pan jedynie, że tylko ten youkai wie, gdzie jest nasza zguba, i że nikt nie wie, gdzie ten youkai się znajduje, gdy on tego nie chce. Proszę mi wybaczyć bezczelność, ale czy wraz z połową swego człowieczeństwa utracił pan również dobrą pamięć?
Próby zapełnienia pustej połowy jego głowy pewnie i tak nie mają sensu.
- Zresztą, skoro tylko osoby stąd posiadają tę wiedzę, to dość szybko się nią pan podzielił. - Dodał, po czym poprosił panią dworu o wybaczenie i zwrócił się do Kyriel. - Jak pewnie zdążyła się pani zorientować, w przeciwieństwie do tego półgłówka, mieszkam w Makai. W razie czego, nie powinniśmy mieć tam problemów, a przynajmniej ja.

- Pragniesz mnie obrazić? Pojawiacie sie nagle, robicie problemy i nie potraficie słuchać.
Mówiłem kilkanascie razy iz Pani Yukari jest w sobie znanym miejscu, więc nic wam do tego jak się nazywa bądź co tam robi, gdyż i tak się tam nie dostaniecie. I nie zapominajcie iż jesteście tu gośćmi i wasza wizyta tu może zakończyć szybciej niz sie spodziewacie.

Spojrzał na Saito z dezaprobatą.
Ciekawe, co też oni dodają do tej herbaty w Hakugyokurou.
- Potrafimy słuchać lepiej, niż pan umie pamiętać własne słowa. Proszę zapytać o to swoją panią i nie rozśmieszać mnie więcej. To pan od początku traktuje nas jako wrogów i rozmawia z nami w nieodpowiedni sposób. Nie jestem przyczyną pańskiej paranoi i głupoty.

"Khy...Eeee? Poważnie!?" - Odparła szczerze zaskoczona.
"Nie przypominam sobię, by Pan o tym wspomniał. Albo to ja nie usłyszałam lub przeoczyłam coś oczywistego. Cóż, na swoje usprawiedliwienie dodam, że nigdy nie byłam w Makai - raz tylko miałam się tam wybrać, ale kapłanka Hakurei w mgnieniu oka rozwiązała incydent z upadłą Sariel i nie było potrzeby. Ale się szczęśliwie składa - jeśli do tego dojdzie, to zawsze będziemy mieli przewagę, gdyż mój towarzysz zna to miejsce jako swój dom. Mimo wszystko jednak widziałam efekt starcia sir Christophera z nią i jeśli nie będzie możliwości przekonania jej słowem, to może się okazać, że w ogóle nie damy rady. Zatem jeśli ma dojść do starcia to im wcześniej tym lepiej, zwłaszcza że jeśli zamiast tego przekonamy Aniel do zwrotu księgi to być może nie trzeba będzie stawiać czoła Pani Yukari w ogóle, ale zakładając że jeszcze ją ma. Jeśli przegramy w Makai, nie będzie drugiej szansy. Dlatego jeśli jest możliwość dostania się do owej Mayohigi to bylibyśmy wdzięczni za wskazówki." - Zwracając swoje słowa centralnie w stronę Yuyuko dopiła herbatę, po czym szepnęła towarzyszowi zauważywszy że rzuca w strony pół-ducha coraz to bardziej jadowite odzywki, aczkolwiek cieszyła ją jego spostrzegawczość, gdyż miał trochę racji. To nie może być chyba pierwszy raz jak się spotykają...
"Niech Pan nie zwraca uwagi na zaczepki, w porządku? Wolałabym nie obrazić przypadkiem Pani dworu."

- Wybaczcie, lecz myslalem iz ten narwany Paladyn przekazal wam wszystko.*Zadumal sie na chwile*
A wiec podsumowujac:
 - Pani Yukari moze byc gdzie zechce, analogicznie to samo tyczy sie waszej malej zguby. Domena Pani Yukari jest Mayohiga gdzie mozna sie dostac tylko gdy ona na to pozwoli, lub jak glosza legendy przez calkowity przypadek.
Jako iz wasze dzialania nie spodobaly sie pani Yukari i czerpie ona do was od ostatnich wydarzen uraz, nie sadze aby ona, badz Mugenkan a na pewno Aniel byly dla was dostepne.
A zwazywszy na jej moce nie zdziwilbym sie gdyby nawet teraz nas obserwowala badz sluchala wiec w razie czego jest juz przygotowana.
Mam nadzieje iz to wyjasnilo wszystkie nieporozumienia *Dodal na koncu

- Nie sądzę, by potężny youkai Yukari wyciągał pochopne wnioski i miał uraz do nas tylko dlatego, że akurat znaleźliśmy się obok paladyna. To poważna sprawa, podejrzliwość to jedno, a opieranie się jedynie na domysłach, to już co innego. To jednak bez znaczenia, przecież i tak nie mamy dostępu do jej miejsca. Za to Makai nie będzie dla mnie problemem, aktualnie tam mieszkam. jest to jednak dość niepewny trop, youkai mógł sobie po prostu zatrzymać tę książkę, pewnie ma niezłą kolekcję.

- Coz, i tak macie juz konflikt interesow wiec raczej nie bedzie wam ulatwiala zycia. Zwlaszcza iz sama okreslila ze to sprawa osobista. A w tym przypadku nie chcialbym byc w waszej skorze gdyz automatycznie jako jego zwierzchnicy jestescie po stronie paladyna.
W zasadzie wasz jedyny punkt zaczepienia to makai, i skoro tam aktualnie przebywasz i tam jest to cale niebezpieczenstwo to powinniscie sie tam udac i czekac na nastepny ruch...