-Taak, wydaje mi się, że jest bliżej, więc możemy tam pójść. - powiedział spoglądając na swoje latające latarnie. -Ze światłem raczej nie będzie problemu. Myślisz, że będziemy potrzebować jeszcze czegoś?

Starał się nie zwracać uwagi na nieco dziwne zachowanie dziewczyny, choć nieco go ono bawiło.

- Nie, nano... - popatrzyła na ziemię - A Ty?
Chyba powinni już ruszać.

-Trudno przewidzieć, co tam możemy znaleźć. No cóż, raczej nie jestem jasnowidzem. Ruszajmy.

Nie obyło się bez ponownego zainteresowania ze strony Oni... ale ogólnie przyjemne miejsce. Acz flaszki tym razem nie dostali. Był tylko jeden problem. Pomiędzy drogom do dziury a nimi był jeden z Patroli Youkai Parsee znajdujący się w kręgu otaczającym miasto. Pewnie jak zwrócą na siebie zbyt wielką uwagę to reszta zostanie powiadomiona... chociaż... nie było ich zbyt dużo. Cztery sztuki, jak na razie w bezpiecznej odległości 250m.

No tak, gdyby wszystko poszło zbyt łatwo, to zacząłby się chyba martwić.
-Co robimy? Próbujemy ich ominąć? Atakujemy? Umiesz wogóle walczyć? - zapytał.
-A może spróbowałabyś tej sztuczki z niewidzialnością z wcześniej. Myślisz, że na czterech wystarczy ci siły?

Umiejętności bojowe i pacyfiści tacy jak ona nie idą w parze... nie licząc paru technik defensywnych, oczywiście. Cztery istoty, wtedy było ich ponad trzydziestu.
- Myślę, ze tak... nano...
Powtórzyła ostatnio nieudaną operację skonfigurowania umysłów patrolu, tak aby nawet patrząc prosto na nich nie zostali zauważeni. Ostrożnie podeszła do jednej z patrolujących istot...

Wyszło, nie zauważyli ich, więc mogli spokojnie koło nich przejść. Po podróży trwającej plus minut dziesięć minut ujrzeli lej o średnicy półkilometrowej z wąską dziurą pośrodku. Teraz tylko... czego się można tam spodziewać?

-Hmm... no to co, schodzimy?
Wysłał najpierw dwie latarnie, żeby oświetlić samo dno leja i dziurę, żeby sprawdzić, czy nic tam na skraju nie siedzi.

- Emm... - zawahała się - Myślę, że tak... tylko coś sprawdzę.... nano...
Jej trzecie oko podleciało wyżej, ponad jej głowę próbując wychwycić jakikolwiek niepokojący sygnał.

Sygnał był, ale słaby... albo była tam jakaś słaba istota, albo bardzo głęboko czaiło się coś nieprzyjemnego... nie wyczuwała dokładnie co. Był ana to jednak trochę za słaba.

Przez krótką chwilę analizowała informacje.
- ...chodźmy, nano - powiedziała do chłopaka - Coś czuję...nano...
Sygnał wydawał się bardzo niepokojący, więc teraz powinni zachować większą ostrożność.

-Czujesz coś? Lepiej bądźmy ostrożni.
Ruszył przodem, jednocześnie sprawdzając, czy katana swobodnie wychodzi z sayi.

Weszli ostrożnie do środka. Pierwsze co zobaczyli to korytarz rozdzielający się na wiele innych różnych korytarzy. Większość z nich prowadziła na boki, jednak dwa czy trzy kierowały prosto w dół... za dużo tego... zdecydowanie... a nawet nie zrobili jednego kroku.

Rozejrzała się dookoła. Jej oko cały czas pracowało na najwyższych obrotach. Starała się wykryć źródło tej energii z przed chwili.

-No nie... i gdzie teraz? Uhh... - rozglądał się rozpaczliwie szukając jakiejś drobnej, najmniejszej nawet wskazówki.