- Eee... d-dzień dobry, nano - również zrobiła ''wymuszony'' uśmiech - Pani Patchouli bada moją przyjaciółkę i poprosiła, abyśmy zatrzymały się tu na jakiś czas, nano...
Starała się być bardzo grzeczna, bo wyczula złe intencje od tej pokojówki.

-Tak?-Zapytała uprzejmie "Coś im nie wierzę...". I wtedy popatrzyła na jej trzecie oko. "Satori... i mała satori?"
-Muszę przyznać, że nieczęsto widuje się takie jak wy tutaj, na powierzchni... chyba nawet o tobie słyszałam. Chociaż nie wiedziałam, że...-Zawahała się chwilę, ale jej myśli były wyraźne... "...to jej córka?"

- T-t-to nie tak! - speszyła się - Pomyliła mnie pani z kimś innym. Nie mieszkam w podziemiach
Elegancko się ukłoniła.
- Nazywam się Emilia Millicent, a to jest moja przyjaciółka

-A jak się nazywa twoja przyjaciółka?-Zapytała pochylając się nad nią. Też się speszyła.
-N-nie wiem... niczego nie pamiętam...
-Panna Patchouli nie ma tutaj władzy poza biblioteką. Takie rzeczy trzeba skonsultować z panienką Scarlet... proszę za mną-Pokojówka powoli udała się w swoim kierunku...
-Nie chcę tutaj zostawać. Boję się...-Szepnęła dziewczynka do Emi.

Tez zaczęła się trochę bać. Ten dom był bardzo straszny.
- Ja tez nie chce tu zostać, nano - odpowiedziała cicho i szczerze - Ale tylko tamta pani może nam pomoc, nano...
Zaczęła mieć wątpliwości czy przyjście tu było dobrym pomysłem.

-...może... ktoś inny nam pomoże?-Zapytała z nadzieją dziewczynka, zamilkła jednak gdy pokojówka stanęła.
"Szkoda mi czasu na takie pierdoły. Jak trzeba będzie to zabiorę je tam siłą"
-Idą państwo?-Zapytała nawet nie obracając się w ich stronę

Tylko kto? Gdy dziś rano przyszła odwiedzić Kaniego, nie było go. Rinnosuke chyba też... Nitori? Nieee...
- J-już idziemy...nano...
Szły, ale trochę się oddaliły od pokojówki, aby ich nie słyszała.
- Nie martw się, nie pozwolę Cię skrzywdzić, nano...

Nie usłyszała, i dobrze. W końcu dotarli do korytarza pełnym drzwi. Pokojówka zapukała do jednego z nich
-Przepraszam na moment...-Weszła do środka... i gdy przystawiły ucho do drzwi, usłyszały.
-Że kogo niesie?-Odezwał się głos należący do prawdopodobnie małej rozdrażnionej dzierwczynki
-Patchouli prosiła, by zapewnić dwóm satori miejsce do zamieszkania-Wyjaśniła niewzruszenie Sakuya
-To ja koniecznie jestem do tego potrzebna? Idę spać...-I tyle. Sakuya po tym wyszła z pokoiku. Na szczęście dziewczyny w miare szybko się odsunęły.
-Możecie tutaj zamieszkać... na razie. Tutaj macie kluczyki do pokoju dwuosobowewgo-Skąd ona je miała, i to tak szybko?. Tak czy siak, dostały dwie sztuki...
-Jakbyście czegoś potrzebowały macie tam dzwonki. Pojawię się najszybciej jak będę mogła

Nie była pewna, czy skorzysta. Nawet jeśli będzie bardzo potrzebować.
- Zrozumiałam, nano...
Pokojówka nie powiedziała gdzie jest ten pokój, więc Emi wolała już nie zawracać jej głowy. Wyczytała lokalizacje z umysłu srebrnowłosej i udała się tam razem z dziewczynką.

-Wasz pokój znajduje się w trzecim korytarzu od lewej jak pójdziecie za siebie. Numer 145-I nie musiała nawet jej szperać w głowie. Ukłoniła się, i... zniknęła. Ot tak.
-Boję się...-Dziewczynka uczepiła się jej uda... i nie chciała za nic w świecie puścić

Też się bala. Co robić? mogłyby uciec i poszukać kogoś innego. Tamta pani powiedziała, że to może potrwać kilka tygodni. Przytuliła dziewczynkę.
- Nie opuszczę Cię, nano... chodź, nano...
Pójdzie do pokoju i obejrzy go. Ale po tym użyje sztuczki z niewidzialnością na sobie i dziewczynce i udadzą się do wyjścia domu. Poszukają pomocy u kogoś innego.

Poszły do pokoju... wyglądał na bardzo schludny, chociaż utrzymany w stylistyce całego domu. Jedno duże łóżko z czerwonym posłaniem, ciemnobrązowe szafki, jedno podłużne okno przez które wpadały promienie słoneczne... ogólnie strasznie ciemno. Ale mniejsza, czym prędzej udały się do wyjścia...

***

Udało im się uciec. Teraz tylko pytanie gdzie się udadzą. Słońce powoli zachodziło, więc wypadałoby jednak u kogoś przenocować. Pytanie tylko... do kogo będzie bliżej?

Rinnosuke. Może on będzie znal kogoś mądrego. W końcu wiedział kim są Maturgowie. Przywołała swoje kopie by zabrały dziewczynkę.

Dziewczynka była mocno zaniepokojona gdy pojawiło się wokół niej parę Emi, które pochwyciły ją i wzniosły się z nią w powietrze. Ale nie wyglądała tez jakby miała zaraz zemdleć. W sumie Rinnosuke był najbliżej, więc dotarli tam dość szybko. Zapukała do drzwi, i jej oczom ukazał się znajomy sklepikarz.
-Witaj Emi, miałem takie przeczucie, że się dzisiaj pojawisz... a kim jest twoja mała znajoma? Proszę, wejdźcie-Odsunął się specjalnie by mogły wejść do środka.

- Nie wiem kim jest... ale potrzebuje pomocy, nano...
Weszła i opowiedziała o wszystkim co jej się przydarzyło, łącznie z wizytą w tym strasznym domu i diagnozą Patchouli.