W dość dobrej chwili, bo Youmu zauważyła, że drzwi jakoś same się uchyliły... może niczego nie zauważyła...
Chłopak cały rozgorączkowany położył się spać...

Następnego dnia chyba wszystko wróciło do... ugh... jego... wszystko... chyba będzie jeszcze przez dłuższy czas pamiętał spotkanie z Yuuką. Ale przynajmniej skóra wróciła do swojego naturalnego koloru. Gorzej, że chyba nawet po twarzy dostał... czymś... chyba była pora śniadaniowa.

*Saito odświerzył sie, założył normalne ubranie i elementy pancerza następnie złożył ręce do modlitwy*
- Pani Mimo, Pani Yuyuko, dajcie mi siłę. Oby ten dzień był udany...
*Powiedział, po czym udał się na śniadanie

Udał się na śniadanie... i była cała szczęśliwa rodzinka. Chociaż po stronie Komachi i Yuyuko było jakoś tak.,.. dużo tego jedzenia. Może dlatego, że były tylko one?
-No i co tam dla mnie dzisiaj planujesz?-Zapytała Komachi po przełknięciu trochę za dużego (Według Saito) porcji ryżu.

- Na Bogów! Ona to zrobiła! *krzyknął Saito, po czym z nadludzką szybkością wybiegł z domu. cel miał jeden. Yuka*

Ruszył nie słuchając nawet tego, co panie mają do powiedzenia... i sam nawet nie zauważył, jak szybko znalazł się na polu słoneczników. Poranny wiaterek prześlizgiwał się pomiędzy roślinami... a z domku nikt nie wychodził. Może tym razem nie było perfidnych wróżek, które ośmieliły się wchodzić na jej teren? Ewentualnie już się z nimi uporała.

*Saito przybrał forme ducha, po czym podleciał do okna i zajrzał do środka...*

Yuuka leżała sobie w łóżku na brzuchu i przeglądała cieniutką książeczkę... z dużą ilością obrazków.

*Saito uspokoił się, i powoli odleciał od domu Yuuki. Skoro już wyszedł z Hakugyakurou postanowił udać sie na zakupy do kourindou*

Poleciał... i nic go nie powstrzymało. Tylko jedna rzecz była zastanawiająca... gdy Saito doleciał, zastał lekko zdziwionego sklepikarza. Gdy poprosił o parę rzeczy, jeszcze bardziej był zaskoczony.
-Youmu już tutaj była... więc... minęliście się?

*źrenice Saito zwęziły się*
- Jak to, Youmu już tu była? Kiedy? Co mówiła? Wiesz gdzie poszła? *zaczął wypytywać*

Coraz większe zaskoczenie. Aż poprawił okulary na nosie.
-W sumie... jak mogliście się minąć... była tutaj jak tylko otworzyłem sklep... a nie wiem gdzie poleciała... coś się stało?

- To co ci powiem zostanie między nami... *westchnął* Boję się że udała się do Yuki... Bynajmniej nie na herbatę...

-Tak? A dlaczego miałaby to robić? Zresztą nieważne... powinieneś najpierw sprawdzić czy nie ma jej u was. Byle szybko... może jednak tam nie poszła?-Taką tezę wysnuł Rinnosuke.

- Tak zrobie, tylko chciałbym kupić jakiś wytrzymały, nieobcierający i niekrępujący materiał. *Uśmiechnął się*
- A także może wiesz gdzie dostanę najlepszą herbatę w Gensokyo?

-Słyszałem, że jedne z najlepszych herbat posiadają boginki z gór youkai... chociaż jeszcze inni twierdzą, że nic nie może się równać z herbatą u Reimu... chociaż nie wiem, czy na pewno chodzi im o smak napoju...-Rinnosuke przewrócił oczami. A jeżeli chodzi o materiał
-Hmmmm... duże wymagania... chcesz coś zwykłego, czy może coś specjalnego?-Rinnosuke poszedł na zaplecze. Gdy wrócił wrócił z dużą rolą niebiesko-białego materiału... Saito nigdy czegoś takiego nie widział.
-To się nazywa "jeans" w zewnętrznym świecie. Podobno bardzo wytrzymały i wygodny, wytworzony przez kappy