-Dlatego Emi ma wyczytać z jej serca tyle ile się tylko da... ale na razie ten bunt jest w miarę niegroźny. Mamy jeszcze inne przejście przez świątynię Moriya, jakby ktoś bardzo chciał tutaj sie dostać... i jeszcze jedno...
-Parsee chyba się nudziło, stąd to zamieszanie! Cały czas siedzieć przy moście i pilnować... ale byłoby nieciekawie gdyby chciała władać całym podziemiem!-Zauważyła Koishi, która śmiało wzięła ciastko ze stołu. Od razu jej sie uśmiech poszerzył gdy znalazło się ono w jej ustach.
-Ale dość już o tym... droga Emi, jak to się stało, że znalazłaś się na powierzchni?-Satori zmieniła temat przenosząc swój wzrok na jej trzecie oko (Emi oczywiście)

- Sama do końca nie jestem pewna, nano - zamyśliła, patrząc w ciecz w filiżance - Po prostu, pewnego dnia zaczęłam tam istnieć, nano...

-To bardzo dziwne...-Zastanowiła się Satori-Ot tak się pojawić... to nawet nie jest reinkarnacja
-Siostrzyczko, po co się tym przejmować? Jest to jest i tyle! Ważniejsze jest by zapewnić jej dobre towarzystwo... jesteś dość samotna, prawda?-Zapytała ni z tego ni z owego Koishi

- Um... właściwie, to tak.. nano...
Czy one zamierzają ją przyjąć do swojego grona?

Nie chcąc im przeszkadzać w rozmowie cierpliwie czeka w myślach analizując , co może ich spotkać później.
Zastanawiał się, czy wysłanie jej na urlop mogłoby sprawić, że dziewczyna sie uspokoi.

-To jak będziesz chciała to tutaj przyjdź! Rzadko kiedy ktoś nad odwiedza... mogłybyśmy się pobawić, co?-Zapytała Koishi. Podeszła do Emi i obejrzała ją z bliska, znowu... tym jednak o wiele dokładniej. Każdy szczegół jej twarzy, oka, rak, nóg... dziwne to było.
-Przestań już... pewnie czuje się niezręcznie...-Satori wyglądała na trochę zakłopotaną... a Koishi trochę jak taki zwierzaczek.

A ta faktycznie się tak czuła. Co przyciągnęło tak uwagę tej satori? Była na dość bliskiej odległości...
- D-dobrze...nano... - odpowiedziała na pytanie Koishi
Emi zaczęła bardzo szybko mrugać swoim trzecim okiem. Zawsze tak się dzieje, gdy zaczyna się stresować.

-...myślę, że na razie wystarczy tej rozmowy, jeszcze będziesz miała okazję się z nimi zapoznać... było miło was poznać... ale moglibyście już iść i załatwić tą sprawę?-Zapytała Satori. Koishi trochę się naburmuszyła.
-Eh, nuda... będę u siebie...-Koishi sobie poszła w podskokach... chociaż kolidowało to z jej reakcją.

Wstała z krzesła.  Ta sytuacja była nad wyraz dziwna. Popatrzyła z zakłopotaną miną(co powinniśmy teraz zrobić?) na Kaniego.

Też wstał.
-No to myślę, że powinniśmy się jakoś dowiedzieć, skąd wzięła tyle mocy, żeby przeciągnąć na swoją stronę taki tłum. myślisz, że będziesz w stanie to wysondować?

(Zakładam, że mówisz do Emi, nie do Satori)

- Um... chyba tak, nano... - podeszła do najbliższego okna i skupiła się w celu wykrycia nienaturalnych źródeł energii - Ale co zrobimy jak tam dotrzemy, nano?

-Mógłbym spróbować jakoś ją zagadać, wypytać, czego by chciała od Satori. Im będziemy więcej wiedzieć, tym łatwiej będzie nam wymyślić jakieś rozwiązanie, tak myślę.

No i... wyszli z posiadłości. Po drodze zaczepiło ich parę Oni, dostali butelkę wódki, i... to tyle. Ponownie znaleźli się przed obliczem pani na włościach, czyli Parsee
-No i co? Co powiedziała?-Zapytała dziewczyna

"Ślicznie wygląda... taka zazdrosna..."

-No cóż... stwierdziła, że panuje jedynie nad swoim domem, a reszta Podziemi należy do Oni. -powiedział.
-Jest skłonna wysłuchać tego, co masz jej do powiedzenia, ale póki co niczego nie obiecuje.

Trzecie oko zezując, skanowało jej umysł poszukując wspomnień, które mogłyby naprowadzić ich na źródło jej mocy.