Touhou.pl ~Human meets Danmaku~

-"Gdzie mnie?" - Wycedził w strone tanuki, który dopiero co się na niego rzucił, po czym zobaczył co dzieje się dalej. Odwrócił się i mocno uderzył tanuki jeden raz drugą dłonią, odpychając go w przeciwną stronę, po czym wykrzyknął do nieznajomej:
-"Ej! Ty tam! Uważaj!" - Pobiegł w stronę kitsune i nieznanej youkai, zatrzymując się tuż przed nimi i oczekując na reakcję, aby w razie czego zabrać ją stamtąd lub zablokować atak. Po prostu nie mógł pozwolić na rozlew krwi.
-"Zamierzasz atakować leżącego!? Czy może nas za odzyskanie własności!?" - Wyrzucił ze złością w stronę kitsune.

-"Hah. Nigdy jej nie zrozumiem. Mam tylko nadzieję, że Lady Kanako będzie równie rozsądna. Ale to jednak ulga." - Uśmiechnął się. Po chwili Sanae zawołała go, po czym w nieznany mu sposób przeniosła się w przestrzeni do miejsca, w które mieli się udać. Ta dziewczyna jeszcze nieraz go zaskoczy. Tym razem ich oczom ukazali się obaj złodzieje i wyglądało, iż właśnie przed kimś uciekli.
-"Jest i tanuki, hm? Yo, futrzaki. Macie pojęcie, ile krwi nam dziś napsuliście? Macie może nam coś do wyjaśnienia?" - Rzucił w ich stronę, lecz zamiast odpowiedzi po chwili ujrzał, jak tanuki, jak przystało na zapędzone do rogu zwierzę, rzuca się na Sanae.
"Gh!" - Zacisnąl zęby. Sanae dalej tam stała nie reagując, chyba zaskoczona lub przerażona reakcją tanuki. Gdyby skontrowała danmaku, to pewnie byłaby bezpieczna, ale w starciu fizycznym drobna dziewczyna nie ma szans z szarżującą bestią. Gdy jego mózg zdążył przetworzyć to, co Critz widział, ten nie miał już czasu na atak magiczny ani wymyślanie strategii, więc zdecydował się na pierwszą myśl, jaka mu przyszła do głowy.
"O, ziemii z której jesteśmy zrodzeni, użycz mi swojej siły...Suwako Moriya!" - Rzucił jak najszybciej zaklęcie, pomijając nawet nawyk dodawania słowa "Persona", a jednocześnie wbiegł między Sanae a napastnika, po czym chwycił kartę "Jadeitowa skorupa" z nadzieją, że widmo Suwako zdązy się zdematerializować, a on jakimś cudem zdąży aktywować kartę, nim Youkai wbije w niego kły i pazury. Danmaku pewnie jakoś wytrzyma, ale atak fizyczny Youkai na człowieku mógłby być fatalny.

-"Dziękujemy za zrozumienie. Ja tam ich nie muszę karać. Gdyby to było tylko trochę jedzenia, to pewnie nawet nie ścigalibyśmy ich. W końcu nietrudno o dobre plony z pomocą bogiń ziemii i nieba. Sęk w tym, że zabrali sporo jedzenia oraz prawie cały nasz majątek. W takiej sytuacji jesteśmy potencjalnie bez środków do życia aż do następnych zbiorów. Nie zależy mi na robieniu sobie wrogów pośród Youkai - wręcz przeciwnie, ale kradzież ze świątynii to szczyt nieodpowiedzialności wobec całej Góry i trzeba im to wyłożyć."

-Spostrzegłwszy klona, Critz z początku myślał, że złapał okazję do ataku, lecz w porę stało się dla niego oczywiste, że ktoś go tu robi w konia - klon nie zwracał na niego uwagi i specjalnie mu się pokazał zamiast uciekać. Tak czy siak, skoro Kitsune zdecydował się na kontratak, to może zatrzymał się na sekundę. Drugiej szansy może nie być. - Pomyślał, chwytając wyciągnietą z kieszeni kartę.
-"Odbicie pełni!" - Zadeklarował, po czym w mgnieniu oka mgła wokół niego złączyła się z jego cieniem, dając cieniowi fizyczną formę przypominającą jego samego, lecz całego w czerni. Niestety nie mógł się jednocześnie skupić tak, by móc go kontrolować i jednocześnie biec samemu, lecz biorąc pod uwagę fakt, iż jest już mocno zmęczony i cień pewnie będzie teraz biegł szybciej od niego, to może być szansa na którą czekał. Niewiele myśląc założył trzymaną maskę na twarz cienia, po czym kazał mu biec w stronę kitsune i zagrodzić mu drogę. Sam natomiast stanął, złapał oddech i wykrzyknął możliwie najniższym i najdonośniejszym głosem:
-"STAĆ, BLUŹNIERCY!"

-"Cholera jasna, szybki jest. Jest sam, musimy go jakoś wyrolować. Uff...Nie wiem, ile jeszcze wytrzymam...Sanae, biegnij za nim i spróbuj go jakoś wystraszyć...jakimiś groźbami, czy czymś...Byle tylko stracił mnie z oczu...Spróbuję go jakoś otoczyć i zmusić do pomyłki." - Rzucił, po czym rozdzielił się od dziewczyn, i pobiegł równoległą, boczną uliczką, przez co ścigany zyskał trochę na odległości. Gorączkowo chwycił w ręce talizmany u pasa, po czym wymamrotał:
"O, światło sfery bieli przeszywającej noc, użycz mi swojej siły...Persona...Tsukuyomi!" - Zadeklarował, po czym pojawiło się za nim przezroczyste widmo młodego mężczyzny o kruczoczarnych, długich włosach i bladej cerze, odzianego w czarną niczym noc długą szatę i posiadającego śnieżnobiałe ostrze u pasa. Po chwili widmo rozproszyło się w czarną mglę, która otoczyła Critza. Biegł on dalej, czekając na to, aż Kitsune zdecyduje się skręcić, jednocześnie sięgając do kieszeni po kartę zaklęcia.

-"Ufff...Ech, głupia. Nieważne, rozumiem. Coś się wymyśli, przynajmniej już wiemy, że tu są." - Powiedział do Sanae łapiąc oddech i próbując się uspokoić. Nie mógł być na nią zły, gdy patrzyła się takim wzrokiem, ale nie cieszył się z takiego rozwoju wydarzeń. Nagle ku swojemu wielkiemu zaskoczeniu usłyszał znajomy głos.
-"L...Lady Suwako!? Skąd Panna wiedziała, że zapuściliśmy się aż tutaj? Przyszła Panna nam pomóc?" - Zdziwienie i przebłysk radości były słyszalne w jego głosie. To pierwsze zdecydowanie się pogłębiło, gdy boginka przyzwała swoich małych przyjaciół w całkiem sporej liczbie. Z pewnością cieszył się z niespodziewanej pomocy, aczkolwiek trochę irytowała go dotychczasowa bezsilność.
-"Niesamowite! To na pewno nam pomoże!...Tylko w tym pędzie zostawiliśmy Pannę Nazrin...jakby...samą. Mam nadzieję, że przez te dwie minuty jakoś sobie poradzi."

-"Uch...oby to wypaliło. Cholerne futrzaki.
No cóż, nie pozostaje nam nic, tylko wypatrywać naszej własności. Ujawnienie ich i atak zostawcie mnie...z tym że...Panno Nazrin, czy byłaby Panna w stanie stwierdzić, gdyby do miasta dotarła większa, dodatkowa ilość kamieni szlachetnych i posążków, czy w takim miejscu to niemożliwe. Spróbuję wtopić się w tłum i ich namierzyć nim jeszcze dotrą do sklepu lub zmienią ewentualny cel, a to dość ułatwiłoby zadanie."