Kamishirasawa Keine jest powszechnie szanowaną i lubianą osobą w Wiosce Ludzi. Niesie między ciemnotę kaganek oświaty, a i w razie potrzeby staje w obronie osób, które nie są w stanie zadbać o siebie w obliczu typowych drapieżników rejonu znanego jako Gensokyo. Gdy okazało się, że Keine-sensei potrzebowała w czymś pomocy, sporo osób chciało się owej szacownej damie odwdzięczyć. Jednakże, jak na złość, wybrała ona jedynie dwie osoby...

Milan Štenević i Tetsuya "Phor" Asaoka

Keine-sensei postawiła przed każdym z Was czarkę zielonej herbaty, po czym zajęła miejsce po przeciwnej stronie stołu. Wsączyła niewielki łyk gorącego naparu. Minęła dłuższa chwila, nim się odezwała, a zanim to zrobiła, nie mogliście oprzeć się wrażeniu, że zaraz wyrwie któregoś do odpowiedzi, tylko po to, by wstawić mu lufę.
- Panowie, potrzebuję Waszej pomocy - zaczęła. - Pewna grupka wróżek, dość powszechnie znanych w okolicy pozbawiła mnie ważnego zwoju. Ponieważ nie mogę zostawić tego miejsca na okres dostatecznie długi, by sprawę załatwić raz a dobrze, szczególnie zimą, chciałabym, żebyście odebrali moją własność Trzem Wróżkom Światła - rzeczowo przedstawiła swoją sprawę Kamishirasawa. - Podejmiecie się zadania?

Chłopak spojrzał najpierw na nauczycielka, następnie na siedzącego obok Phora po czym opuścił wzrok na stół.
- Właściwie - zaczął niepewnie biorąc do rąk stojącą przed nim herbatę - nie po to się zgłaszałem by rezygnować teraz. Niby wiem gdzie szukać tych wróżek i odzyskanie tego zwoju nie powinno być problemem, ale...
Przerwał, popatrzył na trzymaną przez siebie czarkę i wziął niej łyk.
- Ech - westchnął - oczywiście, że pomogę. - powiedział Milan nie przekonany co do swojej własnej decyzji.
Podniósł głowę by spojrzeć na reakcję Keine. Młody czarodziej zobaczywszy radość malującą się na twarzy zleceniodawczyni, zaczął się zastanawiać czy zgłoszenie się było dobrym pomysłem i co złego może się stać przy próbie odzyskania skradzionej własności. Chcąc ukryć swoje zakłopotanie wypił duszkiem pozostałą herbatę, odstawił naczynie na stół i nie podnosząc wzroku czekał na odpowiedź Kamishirasawy lub siedzącego obok drugiego ochotnika.

"Trzy Wróżki Światła? Coś Myschi chyba o nich mówiła. Kiedyś próbowały podwędzić jej stoisko, a potem spiły się Wróblim Sake" - przeszło przez myśli Phora.
- Nie powinno być problemu... - zaczął mówić, przypominając sobie, co Wróbliczka mówiła o ich mocach - ... mniej więcej.
Phor schylił się po herbatę, odsłaniając ptasie uszy - efekt uboczny 'przemiany', która jakiś czas temu uratowała jego życie.

Milan i Phor

- Niedocenianie przeciwnika jest pierwszym krokiem do porażki - upomniała Was Keine-sensei, ale widząc zachowanie Milana jej twarz odrobinę złagodniała. - Ale wróżki, to wróżki. Dla nich wszystko jest zabawą i wyjątkowym przypadkiem jest, gdy faktycznie chcą wyrządzić komuś krzywdę - dodała, w jej głosie pobrzmiewał cieplejszy ton.
Wypiła kolejny łyk herbaty, spojrzała przez okno, wprost na kłębiaste chmury, które grubym kocem zasłaniały słońce tego popołudnia.
- Pomówmy o Waszym wynagrodzeniu. Czy 10000 jenów do podziału wystarczy? - zapytała, odgarniając drażniący ją kosmyk włosów za ucho.

- Och! - wykrzyknął Milan po czym zarumienił się - Zgłaszając się nie spodziewałem się jakiegokolwiek wynagrodzenia. Zadowolę się każdą sumą i jeśli ktoś ma o niej decydować to na pewno nie ja.
Chłopak był mocno zaskoczony zaoferowaniem pieniędzy w zamian za pomoc. Zwykle działał bezinteresownie.

Phor planował zrobić to i tak za darmo. Jednakże wizja zapłaty przyniosła mu na myśl kilka pomysłów na prezent dla Myschi.
- To drobiazg. - odrzekł wymijająco, biorąc kolejne łyki herbaty.

Milan i Phor

- Hm - Keine wyglądała tak, jakby wręcz spodziewała się tego że będziecie chcieli wytargować wyższą nagrodę. - Macie jakieś pytania?
Mimowolnie Kamishirasawa rzuciła okiem w stronę niewielkiej sterty kartek. Zapewne była to praca domowa, lub jakiś sprawdzian jaki urządziła swoim uczniom.

- Jeśli to już wszytko co powinniśmy wiedzieć to nie mam żadnych pytań.
Chłopak, choć wciąż niepewny, był już gotów wyjść. Słyszał już wcześniej o tych wróżkach i o tym, że często przebywają w Magicznym Lesie, więc w pierwszej kolejności postanowił odwiedzić Marisę i Alicję by dowiedzieć się czegoś więcej na ich temat zanim zacznie szukać kłopotliwej trójki oraz skradzionego zwoju. Jeśli pospieszyłby się to jeszcze przed zmrokiem mógłby zacząć poszukiwania. Miał nadzieję na to, że im wcześniej zacznie tym prędzej skończy, bo nie miał wcale ochoty na uganianie się za skrzydlatymi rabusiami.

Półwróbel wiedział już wszystko, co miał wiedzieć. Pozostało tylko udać się do tych wróżek i przetrzepać im... czapeczki.
O ile Phor dobrze kojarzył, osiedliły się gdzieś w okolicach Świątynii Hakurei, a przynajmniej były tam bardzo często widziane. Ale youkai na terenie świątynii mógłby być problemem... chyba, że zapłaci się datek.
 - Dziękuję za gościnę - wstał, skłonił się grzecznie i postanowił udać się do wyjścia, po cichu przeszukując kieszenie. 100 jenów... może wystarczy na 'wejściówkę do świątynii'.

W momencie wstania zerknął na rzeczony stos kartek. Tak na wszelki wypadek (Wysoka percepcja, powinienem dać radę przeczytać z takiej odległości)

Obaj

- Dziękuję z góry panowie - odpowiedziała Keine-sensei i odprowadziła Was do wyjścia. - Do widzenia.
Zapowiadał się opad w najbliższej przyszłości i to pewnie dość mocny. Dobrze by było zakończyć sprawę, zanim coś tak delikatnego jak zwój ucierpi.
Zaczęliście iść każdy w swoją stronę... Pozostaje pytanie, czy rozdzielanie się to dobry pomysł.

Phor

TO CYROGRAFY! Nie. To tylko stos prac domowych (Ai Mizuno, kl. 1-2 jest tu dobrym naprowadzeniem), sądząc po wysokości z całego tygodnia.

Milan nie chcąc tracić czasu opuścił wioskę. Planował w pierwszej kolejności odwiedzić Marisę, ale prawdopodobieństwo natrafienia na nią w jej domu w środku dnia było niewielkie. Druga w kolejności miała być Alicja i choć chłopak nie wątpił w jej wiedzę to uznał, że akurat na informacje na temat wróżek kręcących się po całym Gensokyo u czarownicy domatorki nie ma co liczyć. Po chwili namysłu postanowił, że najlepiej będzie odwiedzić chram Hakurei. Nawet jeśli nie zastanie tam swojej mentorki to może chociaż kapłanka zdoła mu jakoś pomóc.
Zmierzając do świątyni chłopak stwierdził, że nie zaszkodzi zahaczyć o sklep Rinnosuke. Nawet jeśli nie napotka tam na nikogo kto mógłby mieć ostatnio do czynienia z trójką wróżek to nie zmarnuje zbyt wiele czasu, bo znajduje się w pobliżu.

Półwróbel zmierzał od momentu wyjścia z domu Keine w kierunku kapliczki shinto, przy okazji obserwując i nasłuchując okolicę. Co jak co, ale w wypadku wróżek nawet najmniejsza 'poszlaka' może ułatwić trafienie na nie.

Obaj

Wzajemnie olewając się poszliście każdy w swoją stronę.

Milan

Zaszedłeś do Kourindou. Sklepik jak zawsze był zagracony najprzeróżniejszymi przedmiotami, a za ladą stał wszystkim znany właściciel. Akurat czytał z wielkim zainteresowaniem jakąś małą książkę... W której było dużo obrazków... W zasadzie było tam więcej obrazków niż tekstu... Czyżby manga? Kompletnie Cię nie zauważył, tak go wciągnęła.

Phor

Jeśli można powiedzieć nic nie rzuciło Ci się w uszy. Ani w oczy. Żadnej nienaturalnej ciszy, złowieszczych chichotów, czy nawet charakterystycznych dźwięków jakie towarzyszą nieumiejętnemu skradaniu się.
Dotarłeś do świątyni. Było tu trochę zamiecione, ale ten wredny, podstępny wiatr już zdołał zniszczyć całą pracę kapłanki. Reimu niestety nie było w zasięgu wzroku, a od części mieszkalnej świątyni też nie dochodziły dźwięki świadczące o bytności tam kogokolwiek. Przynajmniej na chwilę obecną.

- Hej! - przywitał się chłopak z właścicielem. Rinnosuke wraz z Marisą należał do najbliższych Milanowi osób w Gensokyo. Był dla niego bardziej "Wujkiem Kourinem" niż po prostu znajomym sklepikarzem. W końcu to dzięki niemu zdołał się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Kto by pomyślał, że wśród jego gratów znajdzie się między innymi rosyjski podręcznik do nauki japońskiego co oszczędziło chłopakowi konieczności uczenia się języka metodą dwulatka. Podobno trafiają się w Gensokyo istoty znające europejskie języki, ale nastolatek nie miał szczęścia znaleźć sobie tłumacza.
Gospodarz oderwał wzrok od książki.
- Nie było przypadkiem u ciebie Marisy? Wiesz gdzie ją znajdę? - zapytał i zanim rozmówca w ogóle otworzył usta dodał - Ach! A jesteś może w stanie powiedzieć mi coś o Trzech Wróżkach Światła? Koniecznie muszę je znaleźć. Muszę odzyskać pewną rzecz, którą podobno właśnie one ukradły. Może widziałeś je gdzieś lub słyszałeś gdzie ostatnio były. Im prędzej je znajdę tym lepiej.
Milan uśmiechnął się i czekał na odpowiedź zerkając na treść odłożonej przez Rinnosuke książki.

"Hmmm... Coś pusto. Najpewniej jest w onsenie" - pomyślał Phor, powoli podchodząc do skrzynki na datki. Brzęk monet uderzających o ścianki skrzynki powinien przyciągnąć pewną miko.

Na wszelki wypadek jednak półwróbel zachowywał pełną ostrożność. Mało kiedy przecież Youkai może się znaleźć w przybytku Hakurei.