Na dniach został wydana przez chińczyków nowa fanowska gra danmaku i, long story short, jest zajebista.

Spoiler (pokaż/ukryj)

东方夏夜祭 ~ Shining Shooting Star cechuje się chyba najbardziej eyecandy wzorami danmaku jakie widziałem, ładnymi tłami i świetną muzyką (themka Extra Bossa <3), wyjątkowo dobrą optymalizacją jak na fanowską grę oraz prostym lecz ciekawym systemem gry.

Download link: https://mega.nz/#!IoxXTaZT!_IxgzDaf3__UazF4zbJl-0cDTSZrvWsB6d4wQwbx28w

Gra działa tylko na chińskim locale, ale w paczce umieściłem bardzo prosty sposób na obejście tego - odpalamy program LocaleSwitch.exe:

Spoiler (pokaż/ukryj)

Jakby nie chciało banglać, to zainstalujcie jeszcze dołączone przez twórców platformy którę wcisnąłem w folder Installers w paczce.
Nie znam się na chińskim, ale to powinno wystarczyć do Config.exe:



Gameplay:
http://www.youtube.com/watch?v=svaV1On2iQE
Wzory pocisków na planszach można strategicznie czyścić niszcząc w odpowiednim momencie duże wruszki a la IN (co czyści część obszaru ekranu).

Za pokonywanie dużych wróżek oraz kolejnych wzorów bossa, pośrodku ekranu spada gwazdka-powerup do złapania - spadając zmienia kolor na kolejno niebieski, czerwony oraz zielony.
Niebieska gwiazdka daje nam 5000 point value, czerwona fragment życia, zaś zielona gwiazdka daje nam fragment bomby.

Co więcej, złapanie gwiazdki napełnia pasek w lewym dolnym roku, oraz zmienia kolor paska na kolor ostatnio złapanej gwiazdki.

W momencie napełnienia paska dostajemy bordera a la PCB, lecz jego właściwości zależą od tego jaki kolor pasek miał w momencie napełnienia:

Niebieski border: autocollect + point value *20 po udanym skończeniu bordera.
Czerwony border: wzmocnienie strzału + 5,120,000 punktów po udanym skończeniu bordera.
Zielony border: broni przed jednym oberwaniem a la border z PCB (i można go złamać by wyczyścić ekran) + 1,000,000 score po udanym skończeniu bordera.

Użycie bomby lub oberwanie automatycznie kończy border (i odbiera nam bombę/życie jeśli border nie był koloru zielonego).

Ogólnie, gra nie jest specjalnie skąpa pod względem zasobów (choć też nie zalewa nas nimi), a do tego hitboxy postaci mają zaledwie 1 pixel, a okno na deathbomba ma 20 klatek (1/3 sekundy). Jednak niech was to nie zmyli, bo pod względem wzorów potrafi przykopać ostro nawet Cavetardom - Extra Stage można odblokować na Easy Mode i ma nawet opcje continue!

Last spell (Hard, Lunatic & Extra only):
Jeśli mamy tyle odwagi by grać na wyższych poziomach trudności, to możemy sobie sprawić dodatkowe wyzwanie - pod paskiem bomb pojawia się wtedy dodatkowy pasek Border z gwiazdkami i napełnia się o jedno pole za każdym razem kiedy dotrwamy z jednym z trzech kolorowych borderów bez rozbicia go. Jeśli napełnimy ów pasek do końca, to boss tej planszy po pokonaniu wstanie na jeszcze jedną dodatkową kartę zaklęć.

Uwaga: Warto rozważyć czy chcemy tego last spella, bo w przeciwieństwie do IN, te karty mogą zrobić nam faktyczną krzywdę. Jednak w zamian za podjęcie ryzyka, Last Spelle mają 100,000,000 spell bonusa, oraz zrzucają nam 1 całą bombę.

Grywalne postaci:
Reimu Hakurei (+Shinmyoumaru Sukuna jako asysta): zrównoważona, typowa Reimu, dwie bomby na focus i unfocus.
Marisa Kirisame: Szybka, z mocnymi laserami i Master Sparkiem.
Sanae Kochiya: Rozrzut na unfocus, mocne amulety na focus + Wily Toad na bombie, stronk.
Koishi Komeiji: Fullscreen spread (!) na unfocus tłucze stage, ale na focus ma słabawszy strzał. Bomba to jednorazowa tarcza Sakuyi z DDC (czyści ekran na aktywacji i detonacji), ale nie znika do złamania lub do końca planszy podobnie jak tarcza Reisen w LoLK.

A, wspominałem że trzy karty czwartego bossa są różne w zależności od tego kim gramy? Albo o tym że Extra Boss ma 7 (!) pierwszych kart różnych dla każdej z opcji strzału, przez co walka z nią szybko się nie nudzi.

Oponentki:
S1 boss: Ami, letnia wruszka.
S2 boss: Rakuki Momosame, ludzka dziewczynka z łukiem, siostra S5 bossa.
S3 midboss: Koreirei, wruszka ognia.
S3 boss: Seiryuu Sya, youkai-wierzba z umiejętnością manipulacji wzrostem drzew.
S4 boss: Kage Mimeima, lustrzana tsukumogami z manipulacją odbiciami.
S5 boss: Rakukun Momosame, ludzka dziewczyna która może przeprowadzić rytuał przyzwania bogini gwiazd.
S6 boss: Tensei Muriya, niegdyś człowiek, teraz bogini gwiazd z umiejętnością spełnienia dowolnego życzenia.
EX boss: Rika Kirigakure, pustelniczka władająca 4 cudami natury (wiatrem, kwiatami, śniegiem i księżycem).

Fabuła w skrócie opiera się na tym, że Tensei kiedyś chroniła ludzi przed youkai, lecz teraz przestała bo nie było już potrzeby, a jej moc spełniania życzeń wymagała ofiar w życiach. Z radością przeniknęła zatem ona do Gensokyo.

Siostry Momosame to natomiast mieszkanki ostatniej wioski która składała jej hołd - Rakuki to łowczyni, starsza Rakukun to kapłanka. Do tego adoptowały one tsukumogami, Kage. Jednak niestety poza tą trójką wszyscy we wiosce zginęli gdy osunęła się na nią ziemia. Dlatego właśnie Rakukun chce ożywić wioskę prosząc o to Tensei - lecz nie wie że sama straci w wyniku tego życie.

Co do plotu, to dużo jeszcze nie jest wyjaśnione - tłumaczenie albo angielski patch pojawi się pewnie niebawem na stronie wiki, bo sama gra szybko zyskała sobie sympatię ludzi na MotK.

MotK thread: https://www.shrinemaiden.org/forum/index.php/topic,18716.0.html

Próbowałem kilka dni temu uruchomić pod linuksem na Virtualbox i wine, się wywalała przed lub na ekranie startowym :/
Może jednak jeszcze spróbuję zrobić kolejne podejście.

Pobrałem i pograłem sobie trochę w tego fangame'a i muszę powiedzieć, że całkiem mi się podoba.
Od razu jak zobaczyłem, że gra nie ma trybu "Pointdevice", to wiedziałem, że nie może być zła.
Mogę śmiało stwierdzić, że Shining Shooting Star jest o niebo lepsze niż to, co ZUN zaserwował nam od Touhou 13.
Małym i miłym zaskoczeniem dla mnie był fakt, że Koishi jest playable tutaj. Dobrze jednak, że nie decyduje sama co robić jak to ma miejsce w ULiLu.
Remilią jednak grać nie można przez co gra nie jest tak fajna.
Gra wygląda ładnie, lecz muzyka jest kinda forgettable imo. Kawałki nie są złe, ale raczej w pamięci mi nie pozostaną, albo po prostu wydaje mi się, gdyż za mało grałem.
Dla niektórych może być to wada, dla niektórych zaleta, ale SSS wydaje mi się też być zdeka za łatwe. Póki co miałem tylko jedną próbę na Lunaticu i dotarłem do ostatniego poziomu na którym się wyłożyłem.
Patterny w większości są pomysłowe i ładnie wyglądające, ale i tak dam karniaka za to, że stage 4 boss jak gramy Marisą, wystrzeliwuje Master Sparka bez jakiegoś szczególnego ostrzeżenia. Normalnie Yuuka z pralki mi się przypomina. W sumie to jestem zadowolony, że mogłem zagrać w tego fangame'a gdyż po części wyleczył raka, jakiego dostałem po zagraniu w LoLKa.

Ja jako osoba która jest kompletnie beznadziejna w Shmupy stwierdzam że to naprawdę przyjemna gra. Zasoby nabija się bardzo szybko, choć osoby mające kłopoty z szybkim danmaku mogą jednak równie szybko je tracić.
Być może nikt tego nie zauważył, ale ta gra nie ma żadnego limitu kontynuacji.
Przyznam się za pierwszym podejściem Reimu strasznie derpiłem i kontynuowałem ponad 10 razy.
Z moich odczuć, trafiaja się też naprawdę spore skoki trudności.
Kata z Ying-yangiem była imo bardzo nieuczciwa i na intuicję wydawało się że coś tak wielkiego nie powinno ranić... A tu zonk!  Lekko przezroczysta kula nie tylko rani, ale ma jeszcze spory hitbox.
Teraz przykład w drugą stronę. O ile Ostatni Boss jest odpowiednio trudny (choć naprawdę nie lubię szybkich pocisków.)
To o tyle last Spella zrobiłem za pierwszym podejściem. Rzekomo rzecz która powinna być najtrudniejsza i być ostatecznym testem.
Parę innych skoków też mogę zaliczyć, choć to tylko moje odczucia.

Cholernie  mi się podobają tła plansz. Pełne detali, czytelne i faktycznie miłe dla oka. Zupełne przeciwieństwo LoLK.

Muzyka zaś jest przyzwoitym tłem do tego co się dzieje na ekranie, ale nie jest to coś czego będę słuchał samo z siebie.
Powiedzmy... Jest ok pod tym względem.
Arty postaci są ładne, choć mi nie pasuje styl graficzny. Nie te że każdy musi naśladować styl Zunartów, ale jakoś postaci bardzo odstają designem od Touhou. Zwłaszcza Reimu, której strój w ogóle nie przypomina Miko, ale bardziej Hostessę z Targów gier komputerowych. Czepiać się też będę pierwszego bossa, bo ten w ogóle wygląda jak z zupełnie innej bajki.

Zastrzeżenia mam do stabilności gry. Gdy kończysz grę, a ta ci się wysypie masz chyba prawo być... Delikatnie oszukany.
Nie dane mi było zobaczyć złego zakończenia które ma mnie nakłonić do celowania w 1CC. Bullcrap.

I ogółem, gra ma zupełnie inne odczucia z grania od Typowego ZUNowego Touhou. Wybacza bardzo wiele, zasoby nabija się wyjątkowo łatwo, a Koishi jest potężnie przekokszona w porównaniu do innych opcji. Grafika i oprawa jeszcze potęguje to. Nie da się jednak powiedzieć że to słaba gra. Jest inna.

I ogółem, gra ma zupełnie inne odczucia z grania od Typowego ZUNowego Touhou. Wybacza bardzo wiele, zasoby nabija się wyjątkowo łatwo, a Koishi jest potężnie przekokszona w porównaniu do innych opcji.

To nie brzmi inaczej. Oficjalne Tołcze często mają postać, która jest po prostu lepsza. Niektóre 2hu też dają śmiesznie dużą ilość zasobów np. DDC czy LoLK. W przypadku zasobów w SSS to opłaca się wbijać Extendy do pewnego momentu, później wymagania są zbyt wysokie i lepiej wbijać po prostu bomby, gdyż zawsze wystarczy zdobyć tylko 4 kawałki.
Mi za to gra się ani razu nie wysypała, tylko raz na Meiling, ale to było Fantastic Danmaku Festival. Welp, pewnie uroki emulowania przez Linuxa.

Gra była odpalana  natywnie na windows 10. Więc...

Aprobuję, zacna gierka. I jest dziewczynka z Kyuudo danmaku, co stanowi dodatkowy walor tej produkcji.