Jedliście w pośpiechu, żeby jak najszybciej wyruszyć. Mimizou, jak wczoraj w nocy wyszła, tak do tej pory się nie pojawiła. CO więc robicie? Czekacie na nią, czy wyruszacie w drogę do lasu youkai?

{Mówiłem, rozgrzewka}

(po tym jak, zjedliśmy)

-Wychodź na dwór, zrobimy rozgrzewkę. Trza rozruszać kończyny i wypalić parę danmaków.

Przytaknąłem i choć po takim zwykłym śniadaniu nie miałbym ochoty na nic, dzisiaj czułem się dość rozbudzony i aktywny. Dziwne.

- Ćwiczenia? Czy jakaś inna forma ekspresji swoich umiejętności? - spytałem ochoczo.

Kobieta z wczoraj wieczorem? A po co mi ona teraz ma zawracać moją głowę?!? Pokręciłem głową na tę ideę. Niepotrzebna, przynajmniej nie teraz.

Na razie zwykłe ćwiczenia, ale bez przemęczania się, bo zrobimy sparing. Muszę "wyczuć" co potrafisz, a tego bez twojej aktywności niestety nie zrobię. Ale kart nie będziemy używać, nie możemy się przemęczać.

Tak więc niezwlekając przystąpiliście do rozgrzewki. Momotaro mógł stwierdzić, że Yuukoma pod względem siły, szybkości i zręczności aż tak bardzo od niego nie odstawał. Natomiast brakowało mu wyraźnie techniki i doświadczenia, żeby móc w pełni je wykorzystać. Nie zmieniało to jednak faktu, że chłopak miał spory potencjał i gdybyście mieli więcej czasu na trening, to mógłby być dobrym partnerem do rozwiązywania incydentów.

-A teraz uważaj, bo powiem coś skrajnie banalnego: Masz potencjał. A teraz w drogę, bo dłużej tego opóźniać nie możemy. Mamy prowiant na parę dni, gdyby trzeba było zostać w terenie i namioty. Niestety, pewna pani z fajeczką i mocną głową prawdopodobnie nie będzie nam towarzyszyć, z różnych powodów.

- Oki, szkoda mi jej trochę. Ale teraz dziarsko na wyprawę! Gdzie to było...południe Lasu Youkai?

Przyznam, że w duchu pozytywnie zszokował mnie komplement Momotaro. Mimo, że nazwał go skrajną banalnością.
Prowiant na parę dni może wystarczy.

-Tak, południe Lasu Youkai. Ruszajmy w te pędy.

{ergo: idziemy}

Ruszyliście więc w drogę w stronę Lasu Youkai. Dzień zapowiadał się bezchmurnie i słonecznie, chociaż dało się jeszcze odczuć poranny chłodek. Nie przeszkadzało wam to jednak zbytnio. Po około godzinnym marszu doszliście na skraj lasu. Nie mieliście również większych problemów ze znalezieniem obozu drwali, gdyż znajdował się on poza lasem .
Co tam mogłiście stwierdzić: na pewno to, że cały sprzęt, łącznie z siekierami i piłami był pozostawiony w obozie. I to nie w jakimś nieładzie. Wszystko leżało starannie poukładane. Nie było tutaj również najmniejszych śladów jakiejkolwiek walki.

-No, powiedziałbym, że ten widok nie sugeruje nagłego ataku nienawidzącej ludzi pokraki. Yuukoma, musimy przeszukać obóz. Ja zacznę z tej strony, a ty z tamtej. Jak znajdziesz coś ciekawgo czy podejrzanego, to wołaj. Jak znajdziesz coś groźnego - wołaj bardziej.

{doing the aforementioned stuff. Jak są namioty itd. to do nich zaglądam. Wszelkie pojemniki zostaną sprawdzone.}

Zastanawiające. Często w stałej rubryce Gazety Bunbunmaru pod nazwą Zagadki Zamkniętego Pokoju są opisane takie sytuacje jak ta - coś się zdarzyło, choć widać, że nic się nie zdarzyło.
- Momotaro, bądź czujny na użycie mocy. Coś może się tu kręcić, zwłaszcza coś, co odpowiadałoby za iluzję. - poradziłem towarzyszowi, choć nie wiedziałem, czy była to słuszna rada.

Słoneczny dzień, miły chłodek, tylko godzina marszu, a teraz ten opuszczony obóz z wszystkim na swoim miejscu.
Musi coś być, skoro tu tak cicho.

- Ryoukai. Szukam z drugiej strony, spodziewam się czegoś... Znajdę, to wołam. - krótkimi zdaniami daję komunikaty, po czym przeszukuję stoły, krzesła i pieńki w poszukiwaniu...dziwactw.

Wasze poszukiwania nie przyniosły większych rezultatów i na terenie obozu nie znaleźliście absolutnie niczego, co mogłoby budzić jakieś podejrzenia, a wszystko wyglądało tak, jakby drwale w pewnym momencie stali i wyszli. Oczywiście są ślady, które prowadzą z i do obozu. Jedne idą w stronę wioski, drugie w głąb lasu. Innych poszlak brak mimo gruntownego przeszukania obozu wzdłuż i wszerz.

-O. Ślady. Nic innego nie ma, więc pójdziemy za nimi. Może coś ciekawszego będzie w miejscu, gdzie byli przez ich pochwyceniem. Tylko uważaj. Niektóre youkai używają raczej niemagicznych pułapek i sideł. Pętelka na nogę to nie najgorsze co może ci się trafić.

Patrząc na znalezione ślady, zdziwiłem się trochę.

- Czekaj, coś tu nie gra. Ślady prowadzą z i do obozu... Jeżeli te do obozu ze strony wioski są nasze, wtedy nie mam obiekcji - możemy ostrożnie iść tymi drugimi, do lasu. Jednak jeśli są tam jakieś inne ślady... to nie wiem, jak drwale rozpłynęliby się w drodze z campu do domu...
Chyba, że ślady z obozowiska do wioski nie są śladami ludzi.
...
- Uważnym zawsze się powinno być na zapas...kurde, coś z szykiem zdania mi nie wyszło. W każdym bądź razie, uważać pod nogi i ręce to nie problem dla mnie - odparłem, skłaniając się w stronę zaproponowanej ścieżki.

-Oh, głupi ja. Nie doprecyzowałem. Idziemy tymi w głąb lasu. W razie czego wrócimy i sprawdzimy te drugie.