Kazuma

- Brr... ktoś tu oszczędza na ogrzewaniu... - mruknął i zaraz wytarł nos, z którego zaczynało mu kapać. Pomiędzy koszulką kolczą a ciałem miał bluzę, ale jak metal stanie się jeszcze zimniejszy, może być nieciekawie. Z drugiej strony ma teraz pancerz, jest prawie rycerzem, więc niefajnie byłoby tak po prostu to wyrzucać. Otulił się mocniej płaszczem, bo tylko to zostało mu zrobić.

Anrin

-Zimniej tu niż nad tym przeklętym jeziorem. - Stwierdził niezadowolonym głosem czując dreszcze na całym ciele. Przypomniał sobie przy okazji nieprzyjemności podróży do posiadłości. Cóż w porównaniu z labiryntem to był całkiem sielankowy spacer. Przyznał jednak w myślach. Odrzucił przy okazji pokusę by użyć magii ognia do ogrzania się. Lepiej zachować moc na sytuację zagrożenia życia ... a takie pewnie jeszcze nas czekają. Westchnął tylko niechętnie podążając wraz z resztą.

Uokawa
Zaczęła w myślach kląć na zimno. Musi kiedyś sprawić sobie cieplejszą odzież. Potruchtała za resztą.

Wszyscy

Do tej pory było po prostu zimno. Ale teraz jeszcze zaczął dąć wiatr. Mieliście teraz o tyle szczęścia, że osłaniały was mury obronne fortecy. Tutaj, wiał jedynie lekki wietrzyk. Ale od blank niosło się wręcz potępieńcze wycie.
Śnieg na ziemi niósł się delikatnymi falkami, układając w fantazyjne wydmy. Nie licząc wiatru, panowała tutaj cisza. Nic nie dawało znaku życia, lub nieżycia. Żadnych gargulców, Pustych Rycerzy, czy innych poczwar czających się w zrujnowanej kuźni, ruinach stajni, czy rozsypujących się barakach. Nauczeni doświadczeniem nie ruszaliście do przodu dopóki ktoś nie objął szpicy...
I nagłe z łoskotem, tuż obok Kazumy spadła wielka zaspa. Trzydzieści centymetrów w złą stronę i mógłby wyglądać jeszcze gorzej niż Trauma...
Ciężko było stwierdzić czy są w tym rejonie duże wahania temperatur, bowiem zaspa-kamikaze miała całkiem sporo dużych (ok. 30-40 cm długości) sopli sterczących jak krzywe zębiska jakiejś pokracznej bestii...

Kazuma

- KYA! - pisnął jak mała dziewczynka.
- Ueee... myślałem że serce mi wyskoczy... Mało brakowało, a byłbym większym bałwanem niż teraz...
Odsunął się od groźnej zaspy. Nie lubił jej. Nie podobała się mu. Niech sobie pójdzie :<
Dojście do siebie zajmie mu chyba chwilkę.

Merc

Hm, wygląda dość dziwnie, no i to jak spadło... Zbyt banalne to na pułapkę.
Podszedł do "zaspy", wyjął nadziak i uderzył z zamiarem rozbicia jej lodowej części.

Anrin

Nieco zdziwił się na widok tej sporej zaspy. Jakoś nie mógł sobie wmówić, że tak całkiem przypadkiem coś takiego prawie na nich spadło. Chwilowy przystanek postanowił wykorzystać na dokładniejszą obserwację otoczenia ze szczególnym uwzględnieniem tego co mogło być jeszcze nad nimi.

Uokawa
Lekko podskoczyła z zaskoczenia. Co to jest za gruda śniegu i lodu? Wygląda zbyt podejrzanie, by spadła tak przypadkiem - zwłaszcza ta część całkiem podobna do paszczy... Schowała się za Anrinem i obserwowała akcje Merca.

Wszyscy

Lód poddał się nadziakowi Mercuriusa nie stawiając oporu. Teraz wiedząc czego szukać, zorientowaliście się na co patrzeć...
Zauważyliście podobnie mile wyglądające czapy śniegu i lodu na praktycznie każdym dachu wokół was. Nie mniej, żadna z nich nie wyglądała tak, jakby miała za moment spaść. Ta potraktowana stalą przez Merca... No cóż. Więcej się z niej nie dowiecie.
Przez wycie wiatru nad Waszymi głowami, ciężko było stwierdzić, czy jesteście tu sami, czy... A może tylko wiatr i wyobraźnia płatają Wam figle?

Kazuma

- Wredne zaspy czają się jak jakieś nindże - stwierdził chłopak.
- Przydałaby się jakaś parasolka. Duża i mocna.

Merc

Parasolka, huh? Nawet jeśli umocniłbym swoją lodem, to i tak nie wytrzymałaby uderzenia takiej masy.
Zrobił krok do tyłu, odwrócił się i ruszył dalej.

Anrin

-Wystarczy trochę uważać i obejdziemy się bez parasolki. Zresztą w takiej sytuacji wolę widzieć co mam nad głową. - Nie wiedział nawet czy Kazuma mówił to na serio, ale na wszelki wypadek wolał wyrazić swoje zdanie zanim ktoś na poważnie wziął się za konstrukcję czegoś takiego. Po tym krótkim przystanku ruszył dalej, tym razem uważnie wpatrując się w otoczenie.

Uokawa
Parasolka? Parasolki nie stosuje się w przypadku śniegu - skarciła Kazumę w myślach. Co jak co, ale ona woli używać przedmiotów zgodnie z ich przeznaczeniem, bez zbędnego kombinowania. Ruszyła za Anrinem.

Kazuma

Tak mu się powiedziało, nawet nie spodziewał się, że ktoś mu na to odpowie. Ale i tak nikomu się nie chce, to nie. Ale nie będzie szedł pierwszy... ani ostatni.

Spoiler (pokaż/ukryj)

PER vs. 200
Kauzma, roll k100+100,  Total 174 / 200
Merc roll k100+115,  Total 172 / 215
Anrin roll k100+120,  Total 195 / 220
Uokawa roll k100+100,  Total 198 / 200

Kazuma, Merc & Anrin

Nie. To tylko wiatr i wyobraźnia płatają Wam figle. To co wydawało się obcą bestią, okazało się przy dłuższych oględzinach blankami, a straszny kształt za oknem to nic innego jak odblaski światła. Ciężko nie mieć paranoi po tym co już mieliście tutaj zaserwowane, ale nie można wchodzić w stan który wskazywałby solidnego świra, nie?

Uokawa

Dałabyś sobie uszy upitolić, że to widziałaś. Byt o wielkich szponach, ogonie i lodowej narośli na ramieniu. Był na murze przez sekundę. Potem rozleciał się na kryształki lodu i zniknął...