Touhou.pl ~Human meets Danmaku~

Imię: Sebastian.
Nazwisko: Wilk.
Pseudonim: Butcher.
Wiek: 23 lata.
Wzrost: 190cm [wysoki].
Budowa ciała: 95kg [przeciętny].
Kolor włosów: ciemnobrązowe.
Kolor oczu: ciemnobrązowe.
Wygląd i cechy charakterystyczne:
- postawny;
- długie ręce i nogi,
- różnej długości falująco-kręcone włosy; średnie przy twarzy i na szczycie głowy, a z tyłu długie, związane w gruby warkocz;
- ładnie przystrzyżony zarost wzdłuż linii szczęki,
- prawidłowy zgryz, wydatne kły,
- pieprzyk na brodzie pod lewym kącikiem ust;
- ciemnobrązowy tribal tattoo biegnący od grzbietu prawej dłoni, przez klatkę piersiową, aż do serca gdzie zwieńczony jest symbolem głowy wilka;

W chwili, w której zacznie się przygoda będzie ubrany w brązowo-oliwkową kurtkę z futrem wokół kołnierza, czarne sztruksy, a na nogach szare buty trekkingowe z cholewami za kostkę. Na nosie sportowe okulary przeciwsłoneczne o pomarańczowych szkłach. Pod kurtką oliwkowa koszula oraz czarna koszulka z napisem: ,,Plants are living things, too, baby". Sprawę bielizny pozostawię oczywistemu.
Kwestia ekwipunku do ustalenia.

Charakter:
- samotnik,
- mądry,
- człowiek nauki - pasja badawcza,
- zainteresowany walką,
- ciekawy świata.

Cechy charakteru
Pozytywne:
- spostrzegawczy,
- śmiały,
- wszechstronny,
- opanowany,
- uparty.

Negatywne:
- naiwny,
- nadmierna ciekawość, "zaglądanie do paszczy lwa",
- ekspresywny,
- nieczuły.

Motto: nic godnego uwagi.
Umiejętności: typ analitycznego wojownika.
Zainteresowania: szeroko pojęta wiedza ogólna i praktyczna.
Historia postaci:

Spoiler (pokaż/ukryj)

Sebastian Wilk urodził się kwietnia 1991 roku w Elblągu. Dużo czasu spędzał u Dziadków w Malborku i Toruniu. Nie sprawiał problemów wychowawczych, choć często wracał do domu cały posiniaczony. Jako dzieciak był niezłym watażką i szacunek wśród rówieśników utrzymywał przez regularne bijatyki. W klasie trzeciej podstawówki zrozumiał, że nie jest to dobre i zaniechał jakiejkolwiek walki, co zostało szybko wykorzystane. Do późnej piątej klasy podstawówki często się nad nim znęcano, wykorzystując jego naiwność i wrażliwość. Kiedyś musiał wybuchnąć. W gwałtownym przypływie złości pobił swojego oprawcę, wybijając mu ząb. Po tym wydarzeniu miał spokój do końca swoich szkolnych dni. Zaczął też stawiać się w imieniu osób, które nie przestawano dręczyć. Dręczyciele szybko sobie odpuszczali. Może to przez wymyślne groźby o tarkowaniu zębów o asfalt. Czego to dzieci w podstawówce nie wymyślą... Do końca gimnazjum otrzyzmywał dyplomy z czerwonym paskiem. W technikum mechatronicznym jego oceny spadły. Było raz lepiej, raz gorzej. Miał już paru przyjaciół. Raz skurwysyńskich, którym metaforycznie poderżnął gardła za nóż wbity w plecy, a drugimi dogaduje się po dziś dzień. Ci co go znali lubili go, a ci co go nie znali - bali się go. Było dobrze. Ostatecznie skończył szkołę ze średnią 4.0 oraz maturą napisaną na poziomie przeciętnym, z wyłączeniem rozszerzonego angielskiego. Chcąć iść za fachem udał się na Politechnikę Gdańską, gdzie zostawił ją po pół roku nie czując się związanym z profesją. W ciągu trzech miesięcy przygotował się do matury z rozszerzonej biologii i chemii chcąc zastartować na medycynę, lecz ostatecznie trafił na biotechnologię UMK w Toruniu. Nie zaliczył pierwszego roku ze względu na depresję. Jednak nie poddał się i zaczął studia na tym samym kierunku raz jeszcze. Tym razem bez przeszkód przedostał się na drugi rok, gdzie wszystko mu idzie zgodnie z planem.
Jego rodzina dużo podróżowała po Europie, więc dużo zobaczył. Po osiągnięciu pełnoletności sam odwiedził Litwę oraz Stany Zjednoczone.
Przez swoje życie brał udział w pięcioboju nowoczesnym - pływaniu, bieganiu, strzelaniu, szermierce oraz jeździe konno. Brał udział w elbląskiej grupie rekonstrukcji historycznej wieku XVstego - potrafi walczyć bronią oraz strzelać z łuku. Kiedyś boksował. Obecnie trenuje judo. Na częstych spacerach z psem ćwiczył rzucanie do celów - kamieniami, nożami, patykami.
Najważniejszymi wydarzeniami w jego życiu były... Dwukrotna choroba nowotworowa starszej siostry. Śmierć ukochanej Babci, opiekunki z dzieciństwa. Tragiczna śmierć Ojca, gdy rodzina wyszła na prostą. Zdrada bliskiej przyjaciółki będącej ,,największą miłością". Utrzymywanie rodziny przy zdrowych zmysłach po okolicznościach śmierci Ojca oraz generalna pogarda względem służb mundurowych. Prawdopodobnie poznanie Touhou oraz swojego dajmona.
Gdzieś tam w tym wszystkim zabłąkany był cel istnienia, pojęcie ludzkiej moralności, depresja egzystencjalna, najróżniejsze paranoje łącznie z inividią oraz martwica uczuć.
Sebastian miał wiele marzeń, lecz wszystko sprowadziło się do najbardziej podstawowych. Skończyć studia. Iść do pracy. Wziąć ślub i założyć rodzinę. Wytresować armię małych Sebastianów do przejęcia władzy nad światem i oczyszczenia go ze wszelkiego spierdolenia.

Relacje: wszyscy ludzie w sesji - 50.