- Tak, dowiedziałem się nieco - uśmiechnął się Phor - ale o tym porozmawiamy gdzie indziej.
Chłopak wskazał Sorahiemu, by udał się na jakąś odległość od wilczych Youkai, a następnie sam udał się w tamtym kierunku
 - Alicja osobiście nie wyraża chęci pomocy. Mamy jednak pomoc właśnie w tych wilkach, wśród których znajduje się podobno utalentowany mag - Saya. Wilczyca w chwili obecnej terminuje u Alice. Ponadto, wesprze nas postaci kilku lalek, do których przydałaby się osoba zdolna nimi kierować... Ale to wciąż daje tylko 12 osób plus lalki wobec 60... chyba, że zastosowalibyśmy jakiś fortel. - w głosie wróbla czuć było nutkę niepewności od momentu wspomniania o fortelu.
 - Możnaby wykorzystać słabość wilków do Ognia, a z tego do Magii...  - dokończył po cichu, a następnie rzekł już normalnym tonem - ale trzeba się liczyć z tym, że to mogłoby zadziałać w obie strony.

Tengu grzecznie wysłuchał co Phor miał do powiedzenia. Ostatecznie jednak pokręcił głową
-A nie pomyślałeś, że takie zabawy z ogniem podpaliły by las? Wtedy miałbyś o wiele większe problemy niż jakaś tam grupka wilków. Tengu są bardzo surowi jeżeli ktoś zakłóca spokój miejsca które zamieszkują.. ale czego się można było spodziewać po człowieku-Albo mu się wydawało, albo mężczyzna popatrzył się na niego z pogardą.
-Samą siła nic się tutaj nie wskóra. Moja przyjaciółka pożyczyła mi kamuflaż optyczny, który można użyć do podkradnięcia się na teren watahy. Podczas gdy ta grupa Youkai i ktoś z nas będzie odwracał uwagę większości wilków, drugi uwolni Mystię i ucieknie. Jakieś pytania?

"Może i jeszcze jestem człowiekiem... w części. Poza tym - ptasi móżdżek ze mnie"  - Phor, mimo prawdy wypowiedzianej przez Tengu, poczuł się urażony. Jego uwagę przykuło to, co wymyślił Sorahi. Jeden z nich miałby za zadanie podejść watahę wraz ze wsparciem, drugi zaś miał dostać się do obozu i uwolnić Wróbelkę. Wyglądało to na chwilę obecną w taki sposób, że Phor stał na czele grupy, a Sorahi prowadził akcję na tyłach. To niekoniecznie spodobało się półwróblowi - Sorahi co prawda mógł dzięki swoim "umiejętnościom" nadwyraz szybko uciec z obozu. Co się wtedy jednak stanie z relacjami Mystii do niego? Może wieść o tym, że chłopak zamiast samemu ją uratować, pałętał się z wilkami, doprowadzi do zaniknięcia relacji pomiędzy Nimi?

Cóż... chłopak często wyobrażał sobie jakieś odrealnione scenariusze, pomijając wiele wątków. Co gorsza dla niego - zdarzało się, że taki scenariusz sprawdzał się w sporej ilości procentów. Dlatego Phor postanowił wprowadzić "małą" korektę do planu.

Chłopak trochę ćwiczył się już w walce. Potrafił w miarę umiejętnie wygaszać ataki w niego wykierowane. A to mogłoby być przydatne - dobrze wykorzystana karta pozwoli na tymczasową niewrażliwość obojga wróbli na ciosy i inne sposoby spowolnienia. Wszystko tylko zależało od 20 sekund...
 - Rozumiem. - odpowiedział Sorahiemu - Ze swojej strony chciałbym podjąć się tej, powiedzmy, akcji dywersyjnej.

-W porządku. I tak wątpię byś dał sobie sam radę z sześćdziesięcioma Youkai-Położył swój plecak na trawę. Najpierw wyciągnął... cóż, Phor czegoś takiego jeszcze nie widział.  Wielkie stalowe pudło z czterema dziurami na jednej mniejszej ściance, uchwytem w dołu i spustem. To jest ten cały kamuflaż czy co?
-Nie, to nie dla Ciebie, to moje. To jest dla Ciebie-Tengu podał mu coś na kształt pasa tyle tylko, że "klamra" w kształcie niebieskiego kryształku w srebrnej oprawce była na czterech linkach.
-Obróć się, zawiążę Ci...-Mruknął ze średnim zadowoleniem i mu to zawiązał. Nie krępowało mu to ruchów skrzydeł, a zamocowane to było na plecach, więc przypadkiem mu się to chyba nie rozepnie.

Hmmm... - uśmiechnął się półwróbel, próbując sprawdzić działanie kamuflażu przez chwilę. - Czyli teraz jedyną decyzją przed akcją pozostał tylko wybór odpowiedniej pory...
Chłopak był teraz ruszyć w każdej chwili. Jednakże, aby całość się powiodła, potrzebne było zorganizowanie całego przedsięwzięcia, w miarę możliwości co do najmniejszej jednostki czasu.

Na początku nic nie było widać, a przynajmniej tak mu się wydawało. Popam popatrzył na swoją dłoń... i faktycznie, nic! Były widoczne jedynie zarysy "Tylko trzymaj się blisko ziemi"
-Pora jest ważna tylko i wyłącznie dla mnie. Za godzinę będzie najodpowiedniejsza. Słońce będzie zachodzić, a wataha będzie najedzona. Idealny moment na atak... chyba, że masz inne propozycje? Jeśli nie... to możemy iść po tamtą grupę

 - Skoro tak uważasz, to niech tak będzie. Żadne inne propozycje nie przychodzą mi do głowy - padło w odpowiedzi. Phor najwyraźniej uznał, że pomysł zaproponowany przez Sorahiego nadaje się do wykonania.

Tak więc obydwoje poszli do domu Alice. Gospodyni wróciła do domu, więc nie było większego problemu z wyciąganiem Sayi ze środka. I całą grupa dwunastoosobowa poszła w kierunku góry Youkai. W międzyczasie Phor porozdawał (Po sugestii Sorahiego) lalki wilkom, by Ci mogli go w razie czego wspomóc ogniem. Zaznaczył jednak, że mają ich użyć tylko w razie konieczności.
-Zatem tak... wszystkie wilki stoją za mną by w razie czego udzielić mi wsparcia. Ty-Wskazała na wilczycę -stoisz za mną by odpędzić tych, którzy do mnie podejdą. Człowieczek czeka dwie minuty od rozpoczęcia walki, wlatuje do obozu i zabiera zakładnika. Pytania?
-...czy aby na pewno wie pan, na co się pan porywa?-Zapytała wilczyca
-Wiem. Może bćc trochę za łatwo, ale co poradzę
Wszyscy znaleźli się w lesie. W pewnym momencie Tengu nakazał zajęcie pozycji, a Phorowi wskazał kierunek w którym ma polecieć by zająć swoją oddaloną od nich o jakieś pół kilometra. Sam położył swój plecak na ziemi i wyciągnął tamten dziwny przedmiot, który chwycił w dłonie w specyficzny sposób...

"Łatwo?" - myślał w locie Phor - "Albo ten tengu postradał rozum, albo rzeczywiście jest aż tak przygotowany do walki".
"Człowieczek" rzucony w trakcie przekazywania taktyki nieznacznie wytrącił pólwróbla z równowagi. Z człowieka zostały mu przecież tylko niektóre emocje... Jakiś czas był już pół-Youkai i zdążył się nieco przyzwyczaić do nazywania go potworem przez ludzi, a mieszancem przez youkai. Ale mało kiedy wytrzymywał sytuację, kiedy ktoś nazywał go nadwyraz często.

Po wskazaniu kierunku chłopak skinął głową i po cichu poleciał we wskazanym kierunku. Wydawało mu się, że kamuflaż, dany mu przez Sorahiego działa na tylko jedną postać, dlatego schował też sobie w rękawie na wszelki wypadek kartę zaklęcia należącą do Ścieżki Pauz. Zamierzał ją użyć dopiero w ostateczności.

Po jakimś czasie lotu (w odpowiedniej odległości) przysiadł na drzewie i stamtąd obserwował sytuację.

Przez pozostałe drzewa ciężko mu było obserwować sytuację, ale mimo wszystko troszkę widział. Czekał tak i czekał...
I wreszcie się doczekał. Usłyszał eksplozje jakiś kilometr stąd. Zaraz potem krzyki, kolejne eksplozje, zamieszanie, szczęk żelaza, wołania... i nieprzerwany ciąg wybuchów oraz trochę zwalonych drzew. Można było tylko przypuszczać, że to Sorahi jest ich źródłem... ale w takim razie co z Mystią? Fakt faktem, że Phor dzięki kamuflażowi mógł obserwować, jak pod nim przebiega grupa dwudziestu Youkai którzy chcieli najwidoczniej oflankować Tengu. Teraz była jego szansa.
Chłopak znalazł się w miejscu, które można by określić mianem pobojowiska. Niewielkie leje po wybuchach, dziury w niektórych namiotach oraz część rozerwanych... oraz klatka w środku obozu, w której znajdowała się przetraszona Mystia. O dziwo pomimo wszechobecnego pobojowiska ona stała nietknięta... tak jak blisko dwumetrowy, zamaskowany Youkai z wielkim mieczem na plecach.

"Kurczę, będzie z nim ciężko" - pomyślał półwróbel. Phor, dalej posiadając aktywny kamuflaż lekko wzbił się w powietrze, by wylądować za plecami youkai.

________
Pytania pomocnicze:
 Z jakiego materiału jest klatka, w której siedzi Myschi? I czy da się ten materiał uszkodzić prostym danmaku?

(Nie dowiesz się póki nie sprawdzisz. Na oko jest ze stali)

Wszystko było nieźle dopóki Youkai nie pociągnął parę razy nosem. Podniósł wtedy głowę...
-Czuję Cię... wyjdź i walcz jak mężczyzna, albo potraktuję Cię jak robaka...-Głos miał mocny... cios pewnie też.

Phor znajdował się w niekoniecznie korzystnej dla niego sytuacji - stał za plecami Youkai, który co gorsza wyczuł jego obecność. Po cichu odfrunął na nieco bezpieczniejszą odległość - tak, by Youkai nie widział źródła głosu, jednak go słyszał.
 - Kiedy się ujawnię, zawołasz wsparcie. A tego obaj byśmy nie chcieli. Póki nie przyrzekniesz, że tak się nie stanie, nie ujrzysz mnie. - padło z ust półwróbla nieco tylko słabszym głosem.

Chłopak zdawał sobie sprawę że gdyby zaczął odnosić prowadzenie w ewentualnej walce, jego przeciwnik prawdopodobnie wezwałby wsparcie. Dlatego potrzebował honorowego słowa z jego ust. Wiedział, że niektóre Youkai trzymają się zasad dotyczących honoru. Nie wiedział jednak, czy ten tych zasad przestrzega.

Ewentualna walka wydawała się skończyć porażką - przeciwnik był i większy, i prawdopodobnie silniejszy od półwróbla. Phor mógł pokładać szanse tylko w swoim danmaku. To zaś dopiero czekało na swoją pierwszą "oficjalną" prezentację - poprzedniejsze utarczki z wróżkami bądź kedamami nijak nie mogły być nazwane danmaku z prawdziwego zdarzenia. Czyżby nastała chwila prawdy dla półwróblego Youkai, kiedy to podejmie rękawice w starciu z przeciwnikiem, dominującym nad nim w wielu aspektach walki?

Phor z nutką niepewności spojrzał na oręż Youkai, dumnie prezentujący się na plecach...

-Nie zrozumieliśmy się...-Zaczął mężczyzna, po czym... obrócił się złapał Phora za gardło!-Nie potrzebuję wcale widzieć by trafić. Tylko w twojej gestii leży, czy zginiesz jak mężczyzna, czy jak pluskwa. Wybieraj!-Wróbli Youkai został rzucony w przestrzeń, i jakoś udało mu się odzyskać równowagę w powietrzu. Acz szyja dość mocno go bolała...

Półwróbel miał powoli dość przeciwnika, zawyżającego słowem swoje umiejętności. Postanowił w prawdopodobnie ostatnich chwilach życia, choć przez chwilę pokazać się z dobrej strony. Będąc w jeszcze bezpiecznej odległości od przeciwnika był gotowy do stoczenia swojej pierwszej, i najprawdopodobniej ostatniej walki dla Mystii

Chłopak teraz musiał działać. Wiedział, że miecz prędzej czy później utkwi w jego ciele. Rozpoczął jednak ostrzał z danmaku w kierunku przeciwnika w miarę możliwości reagując odskokiem bądź unikiem na każde zbliżenie się czy atak przeciwnika. Celem ataków jest oddalenie "strażnika" od klatki z Wróbelką.