Youmu była zdziwiona tym nagłym wybuchem ze strony Saito. Ostatnio tak miała gdy chciała go stłuc za pomocą miotły, więc należałoby zachować ostrożność.
-No chyba Ci coś na rozum padło! Myślisz, że mam tylko jedną parę?!-Nie zdążyła jednak przejść do czynów, ponieważ coś przeleciało pod jej nogami unosząc spódnicę do góry. Faktycznie, nosiła. Ale dzisiaj wyjątkowo nie pantalony.
-Kyaaaaaaaaaaaa!-Youmu dość szybko zasłoniła konieczne miejsca sukienką, czerwieniąc się niemiłosiernie.
-Sorry, nie dosłyszałam, a musiałam sprawdzić... to co tam ode mnie chcieliście?-Zapytała Aya, która stała sobie koło drzewa z aparatem zadowolona z siebie.

- Właśnie sobie uświadomiłem, że robisz to co zrobiłaś, dlatego tak się w tym momencie przejełem jej bielizną *bąkną Saito zaczerwieniony tym co przed chwilą ujrzał*

- Chcemy się dowiedzieć, czy doszły do ciebie słuchy o jakichś kradzieżach... zwłaszcza bielizny ostatnimi czasy...
- I w sumie mogłabyś napisać jakieś obwieszczenie, aby mieszkańcy Gensokyo trzymali sie na baczności, a przestępca miał utrudnione działania... *Powiedział, przyspieszone bicie jego serca powoli się uspokajało, jednak ten widok na zawsze pozostanie w jego pamięci...*

-Chce Ci uciąć...-Musiała się opanować, w końcu chodziło tutaj o coś jeszcze. Spojrzała tylko z wyrzutem na Saito i resztę zostawiła mu.
-Wróżki cały czas coś kradną, czy to jedzenie czy ubrania... ale chyba wam chodzi o coś innego, prawda?-Zapytała, po czym wyciągnęła z torby parę fotografii. Przedstawiały one parę "rozbebeszonych" szafek.
-Szafka jednej z naszych tengu-strażniczek, pewnej kappa... matko, Sorahi dostał podobno szału gdy o tym usłyszał! Tak czy siak, prawdopodobnie jest to duch-sobowtór. Czasem zwykła dusza ludzka wyspecjalizuje się w zmianie kształtów. Jak - nieistotne. Jakbyście tylko go znaleźli, nie pokiereszujcie go zbytnio. Takie duchy są bardzo rzadkie i przydatne gdy się je okiełzna

- Hmm... wiec to 'dziki" duch...
Nie wiem czy sami go dorwiemy z Youmu...
Bedzie potrzebna pomoc egzorcystki albo... Pani Yuyuko *Głośno pomyślał Saito, po czym spojrzał na Youmu*

-Nie będziemy zawracać takimi drobnostkami głowy panny Yuyuko!-Zaprotestowała Youmu-Wracajmy do świątyni Hakurei, Reimu powinna nam pomóc
-Tylko powiedzcie jej by go nie niszczyła... szkoda by było. Chce z tym przeprowadzić wywiad-Aya uniosła rękę w górze w geście pożegnania, i wzbiła się w powietrze. Ogrodniczka cicho westchnęła.

***

-A wiec jest to sprawka ducha?-Zapytała Reimu, gdy Youmu jej wszystko wyjaśniła.
-No widzisz, mówiłam Ci, że to nie ja! Teraz mnie wypuścisz?-Poprosiła Marisa, która siedziała związana w kącie pokoju. Reimu lekko ociągając się...
-Czekaj. Skąd mamy wiedzieć, że to ty?-Stanęła nagle podejrzliwie się jej przyglądając.
-Ej no, daj spokój, ze!

- Hmm, w sumie to dałoby się wyczuć, czy jest duchem..., Reimu jako kapłanka znasz się na egzorcyzmach, raczej potrafiłabyś to wyczuć...
*Po czym dodał*
- Chyba że to naprawde doppelganger...
*Popatrzył na dziewczyny*
- Jest tylko jedna osoba, która potrafiłaby zajrzeć jej do głowy...

-Niby tak... tyle, że ja nic wtedy nie wyczułam... czekaj...-Reimu zaniepokoiła się, Marisa zresztą też. Youmu nie wiedziała o co chodzi, natomiast Saito... znał tą energię. Ale nie niepokoiła go aż tak bardzo... Niedaleko świątyni... Energia ta zniknęła tak szybko jak się pojawiła.
-Dlaczego? Co to miało być? Mima?-Zapytała Marisa patrząc się na wszystkich po kolei.
-Kto to Mima?-Zapytała Reimu, na co Marisa...
-No nie mów, że nie pamiętasz! Moja dawna nauczycielka! Chciała Ci zabrać Ying Yangi i w ogóle... no juz, daj spokój, skąd duch mógłby to niby wiedzieć?!
-W sumie racja... niewielu jeszcze o niej pamięta...-Reimu przystąpiła do rozwiązywania blondynki. Przy okazji rzuciła "Niech ktoś sprawdzi co się dzieje za świątynią..."

- ... Pani Mima... *Szepną zszokowany Saito pod nosem*
- Czekajcie tu, ja to sprawdzę! *Zawołał gdy sie ogarną, po czym wybiegł*

Chłopak wybiegł ze środka świątyni i od razu skierował się na jej tyły w miejsce, gdzie znajdowały się gorące źródła. Co tam zobaczył? Po pierwsze - brodatego żółwia pływającego sobie w źródle, oraz Mimę która siedziała na kamieniu i grała z nim w warcaby.
-Miło, że w końcu ktoś zwrócił na mnie uwagę-Mruknęła średnio zadowolona-Ten doppelganger bawi się z wami jak chce. Jak się szybko z tym nie uporacie, to w końcu stanie się komuś krzywda

*pokłonił się*
- Pani Mimo, proszę o wybaczenie, myślałem iż poradzimy sobie z tym problemem *powiedział pełen pokory*
- Co Panią skłoniło do ujawnienia się?

-Spocznij-Powiedziała od niechcenia i przesunęła pionek na szachownicy. żółw podpłynął i patrzył się na to, jakby zastanawiając się nad ruchem.
-Widok takiego ducha zwiastuje niebezpieczeństwo, a w skrajnych przypadkach śmierć. A ten jest wyjątkowo aktywny...-Mima zrobiła sobie chwilę przerwy by zrobić kolejny ruch na szachownicy.
-Doppelganger przejmuje tyle mocy osoby w którą się przemienia, na ile pozwala mu jego własna. Nie rzuca cienia i nie odbija się w lustrze. Ponadto nie może się zamienić w innego ducha... zapamiętaj to, a poszukiwania staną się o wiele prostsze... i weźcie ze sobą Reimu. Mnie nie zapieczętuje, ale z nim może sobie poradzić-Przez ten cały czas nawet nie rzuciła na niego okiem. Ot, grała sobie z Genjim.

- Tak jest Mima-sama *ponownie się pokłonił* po czym wycofał i wrócił do świątyni*
- Nic nie znalazłem, lecz szkoda czasu, trzeba to powstrzymać zanim będzie za późno...
*podszedł do Marisy, wyciągnął katanę i sprawdził czy odbija się w jego ostrzu, popatrzył także czy rzuca cień. Jednocześnie zapytał*
- Kapłanko, co ci skradziono?

-Może to był ten cały sobowtór, co?-Zapytała Marisa. Mina wszystkich (Zwłaszcza jej) gdy Saito wyciągnął miecz - bezcenna. Ale odbicie było, więc wszystko było w porządku.
-A zgadnij...[/i-Fuknęła-A teraz ty mi powiedz, po co żeś wyjął ten miecz

- Doppelgangery nie mają odbicia... jak i cienia, więc sprawdziłem Marisę... *schował miecz*
- W porządku, to ona, teraz trzeba rozpocząć polowanie, albo gdzieś go ściągnąć... Ale nie zgromadzimy bielizny wszystkich mieszkanek Gensokyo w jednym miejscu... *Zaczął się zastanawiać*
- Na pewno potrzebujemy twojej pomocy Reimu...
I możnaby także wykorzystać gazete Ayi...

-Aha, rozumiem... przecież to tylko majtki, nie trzeba być aż tak poważnym...
-To, że się nie szanujesz nie znaczy że my musimy. Z chęcią wam pomogę-Odpowiedziała Reimu-Trzeba jednak wiedzieć od czego zacząć... a skoro ja nie wyczuwam obecności tego czegoś, to bezcelowe latanie może tym razem nie zdać egzaminu...
-Aya i tak napisze o tym artykuł, możesz być tego pewny... najpóźniej jutro
-No, to ktoś ma jakiś pomysł?Zapytała Marisa... tak słodko bezużyteczna.