-Aha... świetnie, świetnie... zatem... poproszę najpierw o uchwalenie praw Youkai w tym miejscu. O zapewnienie godnych warunków życia, i... remont tego mostu... taaak... tak będzie najlepiej... a ty co się tak patrzysz? Odwróć się!-Zażądała od Emi... a co wyczytała?

Doszła do momentu w którym skądś wychodziła... dziura w ziemi... duża dziura... reszta to namawianie Youkai do buntu. Zaczęła od końca, więc...

-Praw Youkai mówisz? Jakie konkretnie prawa masz na myśli? - starał się kupić jak najwięcej czasu.

Speszyła się lekko. Stanęła za plecami Kaniego, a jej oko odczytywało dalszą część z pod jego ręki.

-No... prawa! Takie, jak na powierzchni! A teraz WON!-Przeczucie? Możliwe... Emi jeszcze wyczytała, że w tej dziurze jest labirynt... czy może jeszcze będą coś próbować? Jakieś pytania... w stronę zdenerwowanej Youkai?

Nie potrafił czytać w myślach, ale nawet on potrafił zorientować się, kiedy zbliża się do granicy.
-Już nas nie ma - powiedział, chwycił Emi za rękę i szybko odszedł.

- Ach! - Kani postanowił ich ewakuować, lecz zanim Parsee znikła z ich widoku, oko Emi było wciąż w nią skierowane(na chama).

To nie był dobry pomysł. Emi dostała informacje o takiej ilości zazdrości, że prawie upadła na ziemię. Parsee uśmiechnęła się pod nosem...

"Jestem taka samotna... wszyscy mają kogoś wokół siebie a ja nie... tyle agresji... nikt do mnie nie pasuje..." Takie myśli samorzutnie pojawiały się w głowie Satori. Czuła się źle... tak... sfrustrowana...

-... ach... moje serce - złapała się za pierś - Za dużo.. nano....
Starała się jak najszybciej oddalić od osoby przepełnionej tymi emocjami.

-Ej, wszystko okej? - spojrzał na nią zmartwionym wzrokiem.
-Lepiej stąd chodźmy, co? - przyspieszył kroku.

Kiwnęła głową i ruszyła w kierunku wyznaczonym przez Kaniego.

Kiedy znaleźli się już dosyć daleko zatrzymał się.
-I co, dowiedziałaś się czegoś? - spytał.
-Jesteś blada, na pewno wszystko w porządku?

- Um... nic mi nie... uch... nie będzie, nano... - powiedziała chwiejnie - Widziałam... labirynt w jakieś dziurze... ach... ale nie wiem gdzie ona się znajduje... przepraszam, nano...

-Nie szkodzi. Gdyby nie ty, nie dowiedzielibyśmy się nawet tego. - rozejrzał się -Myślisz, że ktoś z tych tutaj może coś wiedzieć? A może spytać Oni? Mam od któregoś flaszkę, możnaby ją wymienić za informacje.

- To... uch... całkiem dobry pomysł... nano...
Powoli dochodziła do siebie.

-Może chcesz odpocząć? Czy to jakiś efekt uboczny takiego sondowania kogoś?