Ignuss

- Ta duchowa energia rozmywa się tuż  przy bramie rezydencji, jednakże...
Kani spostrzegł, że dziewczyna z szaty jakiś fioletowy stożkowy kryształowy amulet na sznurku.
-  Przygotowałam się też na wypadek kradzieży i stworzyłam to
Dziewczyna dała Kaniemu kryształ.
- Księga emituje wyjątkowe fale energetyczne. Niestety są bardzo krótkie i naszyjnik zaświeci się tylko w pobliżu pół kilometra od księgi
Podniosła się z krzesła.
- Nie co się spieszyć, ten cały opiekun przyjdzie najwcześniej za dwa dni. Choć jeśli złodziej ma jakieś plany co do Gensokyo, powinniśmy ruszać od razu i go znaleźć zanim dowie się o tym wypadku Hakurei Reimu
''Powinniśmy''? To znaczy ona i Kani razem?

Ekkusu

Dziewczyna lekko się zdziwiła się pytaniami Naokiego.
- Dalsze plany? Nie rozumiem... Odpowiedziała szczerze skonfundowana nagłym pytaniem Saisee
Po następnym pytaniu dziewczyna trochę się zasmuciła.
- Od zawsze... słyszę to czego nie słyszą inni. Wyjaśniła smutno Saisee starając się nie przywoływać wspomnień z przeszłości.
Dziewczyna wróciła do kończenia jedzenia.

(Jakby co - Dziewczyna nie ma przy sobie żadnej księgi. Przynajmniej Naoki niczego nie zauważył)

HERUBIM

Youmu zerwała się spod drzewa w tym samym momencie co Saito i pobiegli migiem zobaczyć co się dzieje. Zauważyli na zewnątrz posiadłości panią Yuyuko i i intruza. Kapłankę Hakurei. Właśnie trwał pojedynek danmaku w powietrzu. Yuyuko była odwrócona tyłem do Saigyou Ayakashi i w trakcie wykonywania jednej ze swych kart zaklęć. Widać było, że oszczędza kapłankę, bo karta była dość słaba w porównaniu z tym co widział u swojej pani białowłosy chłopak.
Pojedynek szybko się skoczył, o czymś porozmawiały i Reimu szybko odleciała. To wszystko wyglądało dziwnie.
- Saito, ja zostanę z panią Yuyuko, a Ty leć za kapłanką i dowiedz się co to miało znaczyć
Powiedziała Youmu i ruszyła w stronę Yuyuko.

Kesim

Zadała pytanie i odwróciła się w stronę okna. Nikogo nie było,
- To dar od Boga naszego Najwyższego - opowiedział wesoły głos dziewczynki za plecami lisicy - Pokazuje wszystkie osoby, które tu były i mają związek z tym czego się szuka
Mężczyzna i dziewczynka stali znowu w jej domu i wpatrywali się w krąg. Dziewczynka usiadła na podłodze i zaczęła czegoś szukać na zielonym od kolorów drzew i traw kole.

-Rozumiem, tak, to będzie bardzo pomocne. - powiedział przyglądając się kryształowi.
No oczywiście, w końcu to Patchy. Przygotowała się na każdą ewentualność. Również wstał.
-Dwa dni mówisz? Dobrze, może się uda. - stwierdził poprawiając okulary. Po chwili do niego dotarło, że powiedziała "powinniśmy".
-Eee... ale zaraz... "my"? Chyba nie zamierzasz też iść, co? - zapytał skonfundowany.
-Nie, nie, to zdecydowanie marny pomysł. Nie wyglądasz najlepiej, jeszcze zasłabniesz, albo coś.
Przez jego głowę zaczęły przelatywać różne czarne scenariusze. Utrata przytomności podczas lotu. Atak astmy na jakimś odludziu. Zasłabnięcie w środku walki. To zbyt niebezpieczne, nie mógł przecież jej tak narażać.

-Przepraszam, że pytałem... to było niegrzeczne z mojej strony-Z jednej strony strasznie korciło go, by wypytać ją o wszystko. Miał miliony różnych przypuszczeń... no, może nie aż tyle, ale parę. Ba, może nawet mogłaby mu pomóc! Chociaż skoro kapłanka Hakurei nie dała rady...
-Ale ta sztuczka, gdy to uciszyłaś... co to właściwie było? Nigdy wcześniej coś takiego się nie stało... albo mniejsza... sam nie wiem...-Konflikt wewnętrzny. Zapytać czy nie zapytać, a jeśli tak - to jak... eh...
-Znaczy... zastanawiałem się... gdzie potem zamierzasz iść... zaciekawiłaś mnie tą sztuczką sprzed chwili. Nie jesteś zwykła dziewczyną, prawda?

Jakoś specjalnie nie zdziwiło jej, że znów nie skorzystali z drzwi. A po odpowiedzi zrezygnowała z pytania jak to zrobili.
- Za religijną propagandę podziękuję. Ale wracając... Nie wiem kogo szukacie i kiedy, dlaczego, po co był tutaj. Zresztą nie miewam gości więc wasza mapa chyba się zepsuła. Ewentualnie bóg nie ten...

- Ech, czy do zaświatów każdy może wejść i wyjść jak chce? *mruknął drapiąc się po głowie*
- Może zrobię nowe okucia, wzmocnię bramę czy coś... *zastanawiał się głośno już lecąc w powietrzu*
- Kapłanko, co tu robisz? Nie należysz do tego miejsca, opuść je natychmiast *powiedział gdy zrównał się z nią, wylatując nagle zpomiędzy chmur nad miko*

Ignuss

Spojrzała się na chłopaka. Była chyba trochę zaskoczona tą troską o jej zdrowie.
- A jak zamierzasz znaleźć złodzieja beze mnie?
Uśmiechnęła się lekko do Kaniego.
- Chyba mam pomysł jak rozwiązać ten problem... daj mi kryształ
Kani podał bibliotekarce fioletowy amulet. Dziewczyna odsunęła nie kilka metrów i przyłożyła kryształ do ust. Gdy zaczęła mówić jakieś zaklęcia za jej plecami pojawił się niebiesko-fioletowy heksagram w czerwonym okręgu, który obracał się coraz szybciej im dłużej dziewczyna mruczała inkantacje.  Gdy skończyła podeszła do chłopaka z wisiorkiem, który przybrał ciemniejszy odcień fioletu.
- Podczas innej sprawy z duchami komunikowałam się zdalnie z Marisą... - założyła chłopakowi amulet - Nie zdejmuj go. Dzięki temu będę mogła Ci pomagać z biblioteki... podobno Yukari wykorzystuje urządzenia ze zewnętrznego świata do komunikowania z swoimi shikigami, więc nam też przyda się coś takiego

 

Ekkusu

Dziewczyna wyglądała jakby aktualnie poza jedzonkiem świat dla niej nie istniał. Ale chyba słuchała chłopaka, bo po opróżnieniu miski odpowiedziała na jego pytanie.
- Ci, którzy umarli muszą się mnie słuchać, nieważne kim są. Odpowiedziała zgodnie z prawdą Saisee
Na pytanie o jej niezwykłość dziewczyna spojrzała pytająco na Naokiego.
- Po prostu opiekuję się różnymi rzeczami. Powiedziała Saisee nie bardzo wiedząc o co chodzi.
Odłożyła pustą miskę na ziemię i wstała.
- Dziękuję za posiłek. Podziękowała ponownie Saisee. Miałam się zaopiekować nową rzeczą, ale trochę zniosło mnie z toru i wylądowałam tutaj. Wyjaśniła Saisee lekko niepokojąc się o to czy teraz trafi do tego miejsca.

HERUBIM

Trochę czasu mu zajęło zanim dogonił kapłankę. Dopiero po dłuższej chwili zauważyła, że leci za nią pokaźny albinos.
- Ech? Ktoś Ty?
Kapłanka przyjrzała się bliżej mężczyźnie.
- Jesteś jednym ze sług Yuyuko, co? Nie musisz mnie wyganiać i tak mam sprawy do wyrównania w świątyni Myouren. Te duchy to pewnie ich sprawka.
Powiedziała i znów zaczęła lecieć. Saito był już tuż przy granicy zaświatów, a resztą Gensokyo. Nadal nie dowiedział się o co chodzi. Czy te boskie dusze są, aż takie ważne, że wszyscy się nimi tak przejmują?

Kesim

Dziewczynka nie odrywając wzroku od ''mapy'' odpowiedziała lisicy. Jakoś tak nagle spoważniała.
- Ten kto ma związek z tą sprawą nie musiał nawet wchodzić do tego budynku. Wystarczy, ze tędy przelatywał. Oko opatrzności obserwuje każdego kogo śmie bawić się Boską mocą. Zaklęte przez wieki Słowo Boże wpadły w bezbożne ręce grzeszników...
Nagle przerwała swój dziwny monolog i wskazała palcem na okrąg. Kitsune podeszła bliżej i zerknęła. Dziewczynka przyłożyła palec do punktu na jeziorze. Czerwona kropka. Chyba budynek.

Wpatrywał się w czarującą Patchouli. Miała w sobie pewien rodzaj uroku, kiedy tak stała z dłonią przy ustach i czarowała. Po chwili wróciła i założyła mu amulet wyjaśniając swój pomysł. Całkiem wymyślny.
Ulżyło mu. Jedno zmartwienie mniej, przynajmniej będzie mógł skoncentrować się na szukaniu. A do tego wisiorek wyglądał całkiem ładnie. Lubił ten kolor.
-Ciekawy sposób. To dobre wyjście. Teraz musisz tylko uważać, żeby nic na ciebie nie wleciało. -stwierdził.
-No to chyba będę już leciał. Jakiś pomysł, w którą stronę mógłby uciec złodziej? Wioska ludzi? Las Magii? Możliwe że będzie chciał pozostać w ukryciu przez chwilę z nadzieją, że sprawa przycichnie. - zaczął się zastanawiać na głos. Poprawił okulary, które zsunęły mu się na nosie.
-W Lesie Magii nietrudno znaleźć kryjówkę. Za to w Wiosce mógłby ukryć się w tłumie.

-Muszą się słuchać...-Powtórzył po niej. To mogła być dla niego szansa, chociaż tak właściwie nic nie wiedział o tej dziewczynie poza tym, że jest dość dziwna. Ta narracja, zdolności... nie, nie ma innego wyjścia. Musi się tym zainteresować bo drugiej takiej okazji może nie być.
-A gdzie chciałaś się znaleźć? Może będę mógł w stanie jakoś pomóc?-Zapytał... zastanawiał się, czy przypadkiem nie jest zbyt nachalny. Chyba w tym przypadku najlepiej będzie na szczerość odpowiedzieć szczerością
-Przepraszam, jeżeli się narzucam... po prostu rzadko kiedy spotykam osoby, które mogą "mnie" wyciszyć... może... ja pomogę tobie, a ty pomożesz mi?-Nie wiedzieć czemu zrobiło mu się głupio. Za dużo szczerości w takim przedziale czasowym.
-A-ale oczywiście nie chce się narzucać, jeżeli nie potrzebujesz niczego więcej to nie ma sprawy!

A ta znów o tym samym...
- Daruj wstawki o grzesznikach, Bogu i tym podobnych sprawach. Po prostu przejdźmy do części kiedy się żegnamy i każde idzie w swoją stronę
Zaczynali już ją męczyć nieproszeni goście i chciała żeby jak najszybciej posprzątali po sobie bałagan a potem zwyczajnie sobie poszli.

- Nie poznajesz mnie kapłanko? *zdziwił się*
- Ta błachostka z duszami jest aż tak poważna? *zapytał zatrzymując się przy wielkich wrotach Hakugyokurou*

Ignuss

- Sądzę że będzie szukał jakiegoś spokojnego, odludnego miejsca... zapewne musi mieć trochę czasu na oswojenie się ze mocą
Zamyśliła się.
- Hm... zapewne najlepiej jest wpierw sprawdzić Las Magii... w każdym razie, nie zwlekajmy dłużej
I udali się do drzwi którymi chłopak wszedł do biblioteki. Kani spostrzegł, że kilka regałów było już na miejscu. Co ciekawe ''tajfun'' dotknął tylko tą cześć biblioteki.
- Wybacz, że nie mogę Ci nikogo dać do pomocy, ale jak widzisz muszę szybko uprzątnąć ten bałagan...
Patchouli się pożegnała i chłopak wyszedł na zewnątrz. Gdy był już na świeżym powietrzu poczuł, że amulet zaczął wykazywać jakąś aktywność. Niestety, nie świecił się.
- Słyszysz mnie?
Do jego uszu dobiegał głos Patchouli.

Ekkusu

Dziewczyna chyba nie rozumiała powodu z którego speszył się Naoki.
- Właściwie... jestem tu pierwszy raz i przydałby mi się przewodnik. Powiedziała grzecznie Saisee.
Tak jak przypuszczał, była nietutejsza.
- Mam się zaopiekować pewną nową rzeczą, która uciekła do tego świata. Rzekła Saisee pokazując mu to czego szuka.
Dziewczyna uniosła rękę i rozwarła przed chłopakiem dłoń. Najpierw pojawił się nad nią biały obłok, który zaczął się formować w prostokątny kształt. Po krótkiej chwili przybrał formę jakieś księgi. Nie wyróżniała się niczym szczególnym poza białym diamentem wtopionym w okładkę. Ot, taka zwykła książka jakich wiele. A dziewczyna nie wyglądała na taką co zajmuje się starymi papierzyskami.
- To bardzo niefajna rzecz i muszę się tym zaopiekować. Wyjaśniła Saisee.

HERUBIM

Reimu odleciała rzucając chłopakowi krótko ''Spieszę się''. Kapłanka była daleko i może dlatego nie rozpoznała posłańca? W końcu w jego głowie również przewinęło się mnóstwo twarzy, a które ciężko jest spamiętać. Chyba ta sprawa z tymi duszami wprowadziła spory zamęt, bo chłopak przystał w powietrzu tylko na chwile, a już był oblężony przez kilkanaście białych duszyczek. Czyżby były one też poza granicami Zaświatów? Na dodatek, chwilę po tym jak Saito odgonił od siebie natrętne duchy poczuł nagłe oddziaływanie czarnej magii, gdzieś w pobliżu. Tuż za granicami świata duchów.

Kesim

Dziewczynka powiedziała jakieś zdanie w jakimś obcym języku i na mapie pojawiła się szkarłatna linia prowadząca od domu Kitsune do tego czerwonego punktu. Po chwili okrąg się rozmył i znikł. Dziewczynka momentalnie wstała z podłogi. Spojrzała na lisice.
- Dziękuję Ci za pomoc
Uśmiechnęła się i znów przybrała dziecięcy ton głosu. Złapała towarzysza za rękę i wyszli. Tym razem na szczęście drzwiami. I to chyba będzie już koniec wizyty.
- Do widzenia
Powiedziała dziewczynka i delikatnie zamknęła drzwi. Kiminari popatrzyła przez okno jak się oddalają, dopóki nie pojawili się nowi intruzi. Trzy białe duszki, które przenikliwszy tu w chwili, gdy wyszła tamta dwójka podleciały teraz do lisicy. Za moment pojawiły się kolejne dwa.

Tak więc Las Magii. Bez pomocy może być nieco trudniej, ale poradzi sobie.  Wyszedł przed rezydencję i po chwili usłyszał głos Patchouli. Nie bardzo wiedząc, jak ma odpowiadać przyłożył amulet do ust i zawołał:
-Ja ciebie czysto i wyraźnie! A mnie jak słychać?!
Jednocześnie już wzbił się w powietrze i poleciał w kierunku Lasu.

Hmm, powinienem dowiedziec się czegoś więcej...
*Stworzył hitodame-posłańca aby poinformowac o swoich planach, następnie udał się w okolice świątyni Hakurei*

-Rozumiem...-Chłopak zaczął się zastanawiać... to, że to nie był człowiek był prawie pewny, to, że jest w jakimś stopniu związana z zaświatami - też. Mimo wszystko czuł, że powinien jej pomóc, choćby i dla własnego dobra. Może jak już trafi tam gdzie chce to uda mu się podpatrzeć jak ona potrafi uciszać dusze?
-W porządku, mogę być twoim przewodnikiem. To jakie miejsca Cię by interesowały? Jakieś konkretne czy o jakiś cechach? W sumie nie wiem co masz na myśli mówiąc "zaopiekować"

I już? Wcześniej trzeba było ich wyrzucać a teraz po prostu sobie poszli? Dziwni ludzie. Tylko czemu wyglądało na to, że wszystko co żyło w okolicy na miejsce schadzek jej własny dom? Jakieś duszki, dusze, lewitujące dziwactwo, zwał jak zwał. Ci też nie potrafią korzystać z drzwi. I przede wszystkim pukać albo uprzedzić o wizycie.
- Czego tu- cierpliwość kitsune była już na wyczerpaniu.